Wetenschap zoekt Kielenaars
De wetenschap zoekt u.
In een vriendelijk mailtje vraagt een onderzoeksmedewerker van professor Stefan Walgrave (Ps: moeten professoren geen ernstigere pasfoto's van zichzelf op hun site plaatsen?) of ik hun onderzoeksproject op de weblog wil aanprijzen.
En u kent ons: álles voor de wetenschap!
Het onderzoek peilt naar de kiesintenties van mensen uit vijf grote steden. Tijdens de verkiezingen, maar ook daarvoor.
En ze missen nog wat Kielenaren.
Als u deelneemt maakt u bovendien kans op filmtickets, een iPod, een digitaal fototoestel of een wellnessweekend.
Maar uiteraard doet u het -net als wij- niet voor het geld, maar voor de wetenschap.
Meer info op gemeente2006.be
4 opmerkingen:
boeiend! Bij de laatste verkiezingen viel me de benijdenswaardige taak te beurt een kiesbureau op het Kiel voor te zitten. Het was een bijzonder interesante belevenis.
Kom kom …
Wie a zegt moet ook b zeggen.
Wat was er zo interessant aan?
Bizarre mensen, vreemde opmerkingen, of had je een democra-haha-tie-erlebenis?
wat mij als manusje-van-alles bij diezelfde verkiezingen in een bureau aan de JDVoslei opviel waren de vriendelijke mensen die achteraf bekeken in grote hoeveelheden op een verzuringspartij hadden gestemd.
Ten eerste krijg je een lijst van buurtbewoners waaruit je een kiesbureau mag samenstellen. Vervolgens komt een van de uitverkorenen op je drempel je vrouw uitkafferen. (Altijd geruststellend dat je volgens de instructies op de dag zelf in noodgevallen “de gewapende macht” mag inroepen.) Bij de verkiezingen zelf merk je dat veel mensen absoluut niet weten voor welke assemblee ze stemmen: gemeente/provincie/vlaanderen/europa/kamer/senaat… ’t is allemaal gelijk.
- “Meneer, ik krijg mijn kaartje niet terug”
- “dan moogt ge nog eens stemmen, een keer voor het Vlaams en een keer voor het Europees parlement”
Je merkt bvb. ook dat er mensen zijn die gewoon geen voornaam hebben. (“geen voornaam” staat er op hun identiteitskaart), je hebt een lijst van mensen die uit hun burgerrechten zijn ontzet maar die toch een kiesbrief hebben gehad (en die je dus beleefd maar vastberaden de toegang moet ontzeggen). Intussen staat de Vlaams Blok-getuige rechtse praat te verkopen met de aanwezige wijkagent (de gewapende macht dus), terwijl ze samen de voor het stembureau voorziene broodjes vrolijk verhapstukken. Je komt verder de werkelijke leeftijd en originele haarkleur van de vrouw van de bakker te weten… enz… enz.
Een reactie posten