Het Kiel Blogt

Plop

De nieuwe editie van de Kielse Klanken krant (link gaat naar vorig nummer) zit in uw brievenbus.
Maar als dat niet zo is, of als u gewoon te lui bent om ze te gaan halen: mijn column nog even in de herhaling …

Mohammed Umar heeft een Plop-muts.
Hij is 3, zit op het Kiel bij mijn dochtertje in de eerste kleuterklas maar komt uit Kirgizië.
Ik heb het moeten opzoeken: het ligt tussen China, Kazakhstan, Uzbekistan en Tajikistan.
Kortom: in het puntje van “Verwegistan”.
Mijn atlas weet nog dat de folklore van Kirgizië gebaseerd is op een gedicht dat een week duurt om voor te lezen.
Maar daarom is Mohammed Umar niet minder enthousiast over óns nationaal erfgoed.
Dat duurt geen week, maar 3 minuten, 32 seconden:
“Iedereen goed opgelet, want dit is je grote kans. Luister goed naar wat ik zeg, want hier komt de Kabouterdans”
Met zijn Plop-muts –compleet met hartje en twee belletjes- is hij de ster van de kleuterklas.
Dat hij ook nog eens een “Piet Piraat”-boekentas heeft, helpt natuurlijk.
Want de kleuters mogen dan wel vooral Turkse, Marokkaanse of “Verwegistaanse” ouders hebben, Studio 100 is er niet minder populair om in de kleuterklas.
De moslimvriendinnetjes van mijn dochter zullen wel eens uit de Koran worden voorgelezen, maar de namen van K3 kennen ze evengoed uit het hoofd.
(vooraleer u het moet opzoeken, het is Karen, Kristel en Kathleen)
Mijn dochtertje ziet dan ook geen verschil.
Eén keer heb ik haar gevraagd welke huidskleur de kindjes in haar klas hebben.
“Allemaal hetzelfde”, zei ze, en keek erbij van “wat een gekke vraag”.
Voor ons als ouders is dat wel anders.
In het klasje staan we ’s ochtends allemaal wat onwennig bij elkaar.
“Mag je als man wel knikken naar een vrouw in hoofddoek?”
Of: “Mag je als moslimmama wel babbelen met zo’n Vlaamse papa?”
Misschien moeten we allemaal maar op Studio 100-inburgeringscursus:
“Elke jongen kiest nu een eerst een kaboutermeisje uit. Neem haar vast bij de hand en doe een stap vooruit. … Stap nu rond als een gans. Zo gaat de kabouterdans.”