zaterdag, september 16, 2006

Toet toet!


Boeiende reportage vandaag in Het Laatste Nieuws waarbij de journaliste op bezoek gaat bij drie Vlaams Belang kiezers.
Eén daarvan, Gie Hontelé, komt uit deze buurt, en zegt -na een boel ongenoegen over het openbaar vervoer- het volgende:
"De auto nemen is niet altijd een oplossing: als je in de Abdijstraat achter zo'n groepje jongeren rijdt, moet je alle geduld van de wereld hebben. Om de haverklap houden ze halt om een praatje te slaan met bekenden. Dat kan wel vijf minuten duren, en dat is lang als je moet wachten. Misschien dat ze dat in Marokko of zelfs in Spanje gewoon zijn, maar hier zijn we dat niet gewoon. Ik geef het toe: het zijn allemaal kleine dingen, maar de pot raakt ook vol op die manier. Sommige mensen liggen daar niet van wakker, maar ik wel."

Nu heb ik nog nooit vijf minuten moeten wachten, maar ik weet wel waar hij het over heeft. En ik weet ook dat je best niet begint te toeteren. En dat diezelfde jongeren wel zenuwachtig met hun golf tegen je bumper plakken als je in de De Bosschaertstraat afremt voor de voorrang van rechts.
Maar ik heb dat rondjes rijden, handjes schudden en vriendjes oppikken, altijd eerder een beetje onnozel gevonden, dan een reden om op het VB te stemmen.
Kunnen we dus niet een even onnozele oplossing bedenken voor het probleem?
Als we de sportterreintjes op de parking van GBA elke vrijdagavond nu eens ter beschikking voor de gemotoriseerde jeugd. Daar kunnen ze naar believen rondjes draaien, vrienden oppikken aan elke basketbalpaal en babbelen vanuit een opengedraaid raampje.
Of beter nog: in de verkeerstuin van het Rivierenhof.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik zou mezelf inderdaad een beetje onnozel vinden, als ik hier zelf zo zou rondjes rijden, handjes schudden, vriendjes oppikken. Maar ik zou me nog onnozeler vinden als ik zou wakker liggen van dergelijke kleinigheden die hier eerder voor couleur locale zorgen dan voor problemen.

Anoniem zei

Veel kleintjes maken...
Som ze maar op: de straten die er smerig blijven bij liggen (een vuilniszak kopen blijft onoverkomelijk voor sommigen), de pipo's die 's nachts met quad, moto of boomcar toertjes draaien op het kiel, de autoinbraken (kleine criminaliteit noemen ze dat geloof ik). Ik woon heel m'n leven (42) op het Kiel en kan de vele goede kanten waarderen, maar soms is het moeilijk om optimistisch te blijven.