donderdag, maart 08, 2007

Rij-examen



In primeur -kuch, kuch … voelt u de spanning ook al stijgen- de column voor de volgende Kielse Klanken Krant (link naar eerdere editie).

Mijn vrouw gaat leren rijden.
Elke avond zit ze gebogen over de boekjes voor haar theoretisch examen.
Alleen blijken die de specifieke verkeersregels van het Kiel niet te kennen.

Zo zegt háár boek dat je een enkelrichtingstraat niet langs de kant met het roodwitte bord mag inrijden.
Terwijl wij natuurlijk weten dat dat wél mag zolang je je auto maar in achteruit zet.
Ook al moet je zo een kilometer -turend door je achteruitkijkspiegel- door de De Bosschaertstraat zwalpen.
Nog zo’n fabeltje uit haar verkeersboek: voorrang van rechts.
Terwijl het uiteraard moet zijn: voorrang voor wie het snelst komt aangereden op een kruispunt en het laatst op de rem gaat staan.
Haar handboek vermeldt terecht dat je niet zonder reden mag stoppen op de rijweg, maar vergeet de uitzondering.
Want je mag vanzelfsprekend wél een rij auto’s ophouden, als er meer dan drie vrienden op de hoek van de straat staan waar je een babbeltje mee wil maken.
En paragraaf b van diezelfde verkeerswet: dezelfde uitzondering geldt voor wie snel een pakje sigaretten nodig heeft uit de nachtwinkel.
Een paar weken geleden doken in de Wittestraat van die blauwe borden met een schuine rode streep op.
Als ik de cursus van mijn vrouw moet geloven, zouden die “verboden te parkeren” betekenen.
Terwijl die borden –en óók dat was in de Wittestraat erg duidelijk te zien- net een aanmoediging zijn om je auto daar wél te parkeren.
Zo kan je de rijvaardigheid van de andere bestuurders –“probeer als ik mijn auto hier achterlaat nog maar eens met twee wagens te passeren”- testen.
Om ook hier paragraaf b op de wet niet te vergeten: als Beerschot speelt, vallen álle eerder vermelde parkeerregels weg.

Mocht u nog zo’n exemplaar hebben liggen van “Leren autorijden met Flor Coninckx, nu ook op het Kiel”, laat het ons weten.
Tot zolang mijd ik nog even de passagierszetel.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Toen we hier anderhalf jaar geleden kwamen wonen had ik ook nog maar net mijn rijbewijs. Jongens toch, ik heb wat afgezweet.
Elke keer als ik aan den oude Boomse Steenweg kwam, begon ik al te bibberen.
Proberen je niet te laten opjagen is de boodschap (en misschien de eerste keren niet op het Kiel gaan rijden: beter voor den tikker, en die van de begeleider!!)

Anoniem zei

Exact dezelfde situatie hier. Na zes jaar Kiel heeft ook mijn vrouw het fameuze boekje ter hand genomen.
De voorrangsregels komen hier soms neer op een spelletje "steen/schaar/papier" waarbij je de andere automobilist zo doordringend mogelijk in de ogen kijkt en ondertussen het rempedaal onberoerd laat. Doorgaans krijgt de oudste/vuilste/goedkoopste auto op het laatste nippertje voorrang en daaruit haal ik mijn voordeel. Die glimmende golfjes die altijd uit linkse zijstraten opduiken, stoppen uiteindelijk wel, meestal op 1 cm.
Om je bvb in De Bosschaertstraat niet te laten opjagen door achterliggers (met knipperende lichten e.d.) kan een trekhaak een geruststellend gevoel geven.

Anoniem zei

Overschot van gelijk. Vroeger sjeesde er een opgefokte Kadet rond op het Kiel - uitlaat en sportgordels incluis. Maar die is gelukkig al een tijdje niet meer gesignaleerd :-)

Anoniem zei

tja, als ik het zo lees is het precies toch beter met de fiets op het Kiel :-)
tenzij je in de abdijstraat rijdt in de richting waarvan velen denken dat het geen rijrichting is zodat je dus best je remmen in de aanslag houdt...

www.hetkielblogt.be zei

@anonymous:
het was een Opel Astra … en voor de rest heb ik geen flauw idee waar je het over hebt :)

Anoniem zei

Nu ik ineens las over die Kielse Klanken dach tik inees aan iets...

Als ik me niet vergis riep een jaar of 2 geleden Kielse Klanken op om iedereen die een muziekinstrument beheerst (én op het Kiel woont natuurlijk) zich te laten registreren in hun database. De bedoeling was de mensen met elkaar in contact te brengen op Kielse groepjes op te richten.

Heb op deze manier ooit 2 muzikanten leren kennen (een marokkaanse derbuka speler) en een belgische jazzgitarist (beiden begin 30 toen). Een paar keer leuk gejamd maar nadien wat doodgebloed. Ik weet dat die Marokkaanse muzikant naar Gent is getrokken en die "jazz-jongen" ben ik nog eens gaan opzoeken, maar die bleek ook vertrokken (want bordje Verkocht van First Immo hing op zijn huis).

Spijtig, maar bestaat het initiatief nog want ik lees er niks meer over.

kan iemand helpen?