oh! ... wat zijn die ratten stil!!!
Het was het enige waarvoor we een beetje schrik hadden toen we verhuisden: dat stadion.
Vanuit onze tuin kunnen we de lichtpalen zien staan.
Zo dichtbij wonen we.
Begrijp me niet verkeerd: ik vind GBA een fantastische ploeg.
En sinds de verhuis noem ik me fan.
Maar dat wil nog niet zeggen dat het ons leuk leek om in de living elke goal of foute beslissing van een scheidsrechter te kunnen volgen.
Gisteren was het de eerste wedstrijd sinds de verhuis.
Een oefenpotje tegen het Nederlandse Vitesse.
Dat kon je merken omdat ik met de auto de straat niet meer in kon rijden.
Een overvalwagen van de oproerpolitie had die afgesloten.
En koken hoefden we eigenlijk ook niet, want er stonden 500 meter verder een resem hotdog en hamburgerkraampjes.
Maar iets horen van de wedstrijd? Nee hoor.
Als je goed luisterde kon je in de tuin af en toe wat geroezemoes van de tribunes horen.
Voor de rest: heerlijk stil.
Zodat ik lekker naar Intermission keek op dvd (gehuurd trouwens in de videotheek die ik door de overval leerde kennen).
Misschien bleef het kalm omdat het een oefenwedstrijdje was?
Of omdat de wind fout … euh goed … zat?
Of misschien klopt het toch wat onze rivalen zingen: "Oh ... wat zijn die ratten stil!!!"
Ps: De match eindigde op een 1-1 gelijkspel. Met een goal voor GBA in de allerlaatste minuut.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten