Ontdek je buren, eet pizza
Laat thuis gisteren.
Wat doe je dan?
Pizza bestellen.
Na een halfuurtje ben ik zo ongeduldig en hongerig dat ik door het raam kijk en net op dat moment de pizzajongen op zijn brommertje zie arriveren.
"Die zal voor mij zijn", zeg ik wanneer ik de deur opendoe.
"Euh ... Ik heb de pizza net aan de mevrouw hiernaast afgegeven", zegt de pizzajongen.
Samen checken we nog even het huisnummer op zijn bestelblad.
Het is wel degelijk MIJN pizza.
"Ik vond het al zo raar", zegt pizzajongen. "Ik zei dat het 10.30 euro was, ze geeft me een briefje van 20 en zegt dat ik het mag houden."
Hij klopt (ze heeft geen bel) opnieuw bij de buurvrouw aan, die na een minuutje opnieuw komt opendoen.
"De pizza die ik u gegeven heb, was eigenlijk voor de buurman."
We kijken elkaar allebei vanuit onze deuropening aan.
Het is weer eens een andere manier om je buren te leren kennen.
"Sorry sorry", zegt buurvrouw en spoedt zich naar binnen om de pizza te gaan halen.
Wanneer pizzajongen haar het briefje van 20 wil teruggeven, zegt ze:
"Nee, nee. Dat is voor de pizza".
Pizzajongen en ik kijken elkaar verbaasd aan.
"Maar u heeft de pizza net terug gegeven."
"Ik had toch een pizza hawai besteld", zegt buurvrouw doodernstig.
"Waar had u die besteld dan?", vraagt pizzajongen.
"Op de Boomsesteenweg."
"Dat moet dan een andere pizzaleverancier", zegt pizzajongen en stuift weg.
Dat is: na van mij 10.30 euro gekregen te hebben (ik besef pas achteraf dat ik hem toch iéts van fooi had moeten geven, na het mislopen van dat briefje van 20).
"Ik had zo'n honger", zegt buurvrouw. "Het zal daarmee geweest zijn dat ik niet gecontroleerd heb of die pizza wel voor mij was."
En dan vraagt ze: "Is jouw dochtertje fan van Winnie De Pooh?"
"Bwah", doe ik.
Maar 20 seconden later hou ik al een gigantische Pooh-badhanddoek in mijn handen.
"Da's om het goed te maken voor dat geknoei met de pizza", zegt buurvrouw.
Leve de volksbuurt:
eet pizza, ontdek je buren en krijg er een gratis handdoek bovenop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten