turk
In avant-première: de nieuwe column voor de
Kielse Klanken KrantTurk
Een Turkenwinkel.
Da’s wat ik had verwacht?
Toegegeven, een vooroordeel.
En nu ik toch bezig ben …
Ik had verwacht dat het er rommelig zou zijn.
Grote bakken met verfrollen, elektriciteitsdraden en dubbelzijdige plakband, allemaal door elkaar.
Natuurlijk zouden ze er alleen Turks en Berbers praten.
Boven reclameborden met in fluoletters: alles aan één euro.
Misschien zouden ze er zelfs behangpapier met verzen uit de Koran verkopen?
Ik hoorde de rij achter me op zondag bij de bakker al klagen: “En vroeger was er daar zo ne schonen babywinkel hé meneer. En nu: nen bazaar”
Maar er bleek maar één ding te kloppen: het zíjn Turken die de nieuwe interieurzaak op de Abdijstraat uitbaten.
Die ziet er netter en moderner uit dan de Brico, Gamma en Hubo bij elkaar geteld.
Geen behangpapier met scènes uit de Koran –mag vast ook niet- maar de hele interieurcollectie van Disney.
Voor de opening hadden ze de rode loper uitgerold, en een dikke rij ballonnen opgehangen zoals ik zelfs bij de braderij nooit heb gezien.
(detailkritiek: wil iemand hen vertellen dat rode en witte ballonnen op het Kiel een vreemde keuze zijn)
Wie binnenstapte werd –in vlekkeloos Nederlands- onthaald door een garçon die je naar een tafel met hapjes en drankjes leidde.
Niks bord met “alles aan één euro”, de snacks waren gewoon gratis.
De avond voordien had ik gezien hoe bij het openingsfeest in privékring, de ene dikke BMW en Mercedes na de andere voor de deur halt hield.
De eigenaars boeren dan ook goed: in het Brusselse hebben ze al vier bloeiende interieurzaken opgestart.
Neen, als de winkeliersvereniging van de Abdijstraat een beetje slim is, zorgen ze dat ze die nieuwkomer snel aan zijn mouw mee naar hun vergaderingen trekken.
Er valt nog wat te leren van dat Turkenwinkeltje.