De pijn van het Vanessa zijn
Vanessa Hoefkens -jarenlang de babe van Beerschot- heeft heimwee naar de tijd dat haar man Carl Hoefkens nog op het Kiel speelde.
Carl werd gekocht door de Britse tweedeklasser Stokecity, maar Vanessa heeft de verhuis naar de Britse midlands niet verteerd.
Dat zegt ze vandaag in een twee pagina lang interview in Het Laatste Nieuws.
Enkele citaten:
• (over de plek van het interview: de plaatselijke Pizzahut)
"We komen hier voor elke thuismatch iets eten. Ik heb nog geen beter restaurant gevonden in de buurt"
• "Het voetbal is hier top. Zwijg me van de rest"
• "Hier in Stafford valt werkelijk niets te beleven. Weinig winkels of leuke bars, wel veel schapen, groen en bossen. Jammer genoeg wandel ik niet graag. Da's eens goed voor een uurtje, want ik heb een pollen- en grassenallergie."
• (waarom ze dan niet naar wereldstad Birmingham gaat shoppen)
"Ik kreeg er een groot onveiligheidsgevoel. Er lopen veel vreemdelingen rond en naar verluid stikt het er van de drugs."
Maar de mooiste quote komt wanneer Vanessa vertelt waarom ze ondanks dat alles niet ongelukkig is:
• "Ik ben omringd door de drie belangrijkste mannen in mijn leven. Milan (nvdr: haar zoontje), Carl en de hond. In die volgorde. Zolang ze bij mij zijn, mag je mij zelfs op de noordpool tussen de pinguïns droppen (sic)"
En dan heb ik het nog niet over haar hormonale stoornissen gehad of de foto's van Vanessa in strakke jeans en kniehoge laarsjes.
Daar moet u maar gewoon de krant voor kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten