anoniem
De vrouw van de bakker was net mijn 10-granen aan het snijden toen ze het me vroeg:
"Hebt u een dagboek?"
Ik dacht nog even dat ze zich versprak en de klantenkaart (20 stempels = 1 gratis) bedoelde die ik dagelijks bovenhaal.
Maar nee.
"Op het internet. We hebben gelezen dat er reclame voor ons gemaakt werd op dat dagboek."
En toen ik "ja" knikte, heel enthousiast:
"We dáchten het al. U bent de enige die hier recent is komen wonen. Zo leuk!!!"
Om maar te zeggen: officieel mag deze wijk dan wel een deel van Antwerpen zijn, maar eigenlijk is het Kiel één groot dorp.
De anonimiteit van de grootstad: vergeet het.
Maar treurig zijn we daar absoluut niet om.
Nu kan ik mijn bestelling gewoon via de weblog doorgeven.
Dus beste mevrouw van de bakker: als u dit leest. Ik denk dat ik morgen dat nieuwe witte brood een keer probeer waar je zo'n potje pashka gratis bij krijgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten