Javellekes
Eindelijk weet ik waarom de Pierenbergstraat er altijd zo netjes bij ligt.
Dat is het werk van de Javellekes schrijft Het Laatste Nieuws vandaag (artikel niet online).
De enige straatbende die stofblik en schuurspons tot haar wapens rekent.
De Javellekes -zoals Wiske Cassauwers en haar buurvrouwen hun kuisploeg noemen- huldigen het motto: "Samen het trottoir kuisen is het beste wapen tegen overlast".
En ze hebben vast nog gelijk ook.
Maar wat me ook opviel is hoe de Javellekes zich niets aantrekken van het politiek correcte "allochtoon". Als Wiske spreekt, heeft ze het over "die vreemden".
Maar Wiske kent die vreemden wel allemaal bij naam.
En ze heeft er ook een prima contact mee.
De kindjes van die vreemden komen elke woensdagmiddag mee poetsen. En als er iets te vieren valt -en er valt váák iets te vieren in de Pierenbergstraat- bakken die vreemden ook allemaal hun eigen nationale specialiteit voor het buurtfeestje.
En ik -vast samen met al die andere jonge goedbedoelende inwijkelingen- maar braaf "allochtoon" zeggen.
Maar hoe de Marokkaanse overbuurvrouw heet, weet ik nog steeds niet.
Het deed me meteen terugdenken aan de studie die antropologe Ruth Soenen op het Kiel maakte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten