WikiKiel

Ook het Kiel heeft nu zijn pagina op wikipedia.
Geen dank.
En uiteraard mag u -of de miljoenen andere gebruikers- die tekst de komende eeuwen wijzigen.
Voor wie te lui is om te gaan kijken, dit staat er:

Het Kiel is een wijk in Antwerpen.
Net ten zuiden van het stadscentrum.
Een volkswijk met sociale woningen, maar evengoed 19de-eeuwse herenhuizen.
Eeuwen was dit een groen gebied, maar de Olympische spelen in 1920 en de Wereldtentoonstelling in 1930 brachten daar verandering in.
Van die twee evenementen blijft nog weinig over, behalve dan een reeks straatnamen die naar sporten verwijzen.
De wijk is bekend voor haar hoogbouw die ontworpen werd door architect Renaat Braem.
Maar ook voor voetbalclub Germinal-Beerschot of de huidige burgemeester Patrick Janssens die opgroeide in de wijk.

Update: Nog geen kwartier nadat ik de tekst op wikipedia heb geplaatst, heeft iemand hem al opgekuist. Als leek had ik geen flauw idee van de layout die zo'n wiki normaal heeft. Maar dat is dus al opgelost door een wiki-vrijwilliger. Ongelooflijk systeem! Het volledige verloop van wat er aan de pagina wijzigt, kan je hier volgen.

Beste wensen

We bekomen nog van de gourmet royal, bubbels en shiraz van gisterenavond.
Mijn dochter heeft een fantastische nieuwe pop en mijn vriendin kleurt haar lippen voor het eerst met een extravagant dure lipstick.
En straks nog even langs de kerstmarkt.
Kortom: we zitten helemáál in de geest van het kerstfeest.
Maak er zelf ook een heerlijk kitscherige dag van!

Wijkkrant

De nieuwe editie van "Kielse Klanken" -de wijkkrant van Nova- is uit.
Maar voor wie niet op het Kiel woont, of gewoon nog niet in zijn brievenbus heeft gekeken: dit is mijn bijdrage voor deze maand.

Delicakiel

“Nog een koekje?”
Zo deed ze het vroeger.
Maar de vrouw achter de toog bij bakkerij Gosse en mijn dochter hebben –drie maanden na onze verhuis naar het Kiel- al geen woorden meer nodig om elkaar te begrijpen.
Zij rammelt even met haar blikken doos vol “petitbeurrekes” en mijn dochter tovert één van haar vertederendste glimlachjes tevoorschijn.
“Die kan zóóó schoon lachen hé!”.
En ook al zegt de bakkersvrouw dat élke keer, ík geloof haar.
En mijn dochter –haar mond na één seconde al propvol koek- óók.
Misschien zijn het gewoon de slimme trucs van een zelfstandige.
Maar zelfs dan –én néé: ik wil dat niet geloven- vind ik het nog heerlijk.
Het is een persoonlijke band met winkeliers die je in al die hippe wijken van Antwerpen tevergeefs gaat zoeken.
Of dacht u dat ze bij Foodmakers, Le Pain Quotidien of Exki ook met gratis petitbeurrekes zwaaien?

Maar goed: vriendelijkheid proef je niet.
En al die experts kunnen zich toch niet vergissen?
Want als er culinaire overzichten gemaakt worden van Antwerpen –zoals het gratis magazine zone03 onlangs nog deed- dan wordt het Kiel nooit genoemd, maar wel wijken als het Zuid, Zurenborg of het Eilandje.
Ook ik dacht dat het Kiel niet veel meer te bieden had dan goedkope pittazaken en de Wibra.
Maar ik vergiste me al even erg als al die experts.
Deze wijk is een delicatessenparadijs dat zich alleen verdomd goed kan vermommen.

Neem nu bakkerij Gosse: waar ze niet alleen vriendelijk zijn, maar ook fantastische minitaartjes verkopen.
“Tarteletjes” heten die dingen en zelfs de burgemeester komt er elke zondag voor in de rij staan.
Maar probeert u 50 meter verder vooral ook de koekjes van de Marokkaanse bakkerij Zahnoun.
Heerlijk kleverig, met amandelen of pistache.
Ik heb Zahnoun gevraagd of de lekkernij een naam heeft.
Dat was zo.
Maar alleen in het Arabisch en –godzijdank voor ons beiden- ondernam hij geen poging om me die term te laten uitspreken.
Naamloos smaken die koekjes overigens even zalig.
Maar geen koekjes zonder koffie.
De oplossing vind u óók in de Abdijstraat en heet “Roodhooft”.
Een winkel die er al een eeuw hetzelfde uitziet.
En die –wat wil je na honderd jaar- ook écht koffie ademt.
Een winkel waar in het centrum van Antwerpen rijen toeristen zouden staan aanschuiven.
Maar waar je hier op het Kiel gewoon heerlijk rustig in je eentje jouw favoriete koffiebonen vers laat malen.
En dan is er nog het fantastische vlees van beenhouwerij Hoskens, de sappige kippen van Hermans of de kraakverse én spotgoedkope kruiden van die Turkse groentewinkel waar ik elke keer de naam van vergeet.

Vreemd genoeg beseffen de winkeliers zelf helemaal niet hoe uniék ze wel zijn.
Ze lijken –de winkeliersvereniging op kop- vooral “de Meir” in het klein te willen zijn.
Dus moet de Abdijstraat óók haar halloweenwedstrijd hebben.
En wordt de straat letterlijk bedolven onder de kerstbomen.
Mooi is het niet, maar het zijn er mínstens evenveel als op de Meir.
En om het écht af te maken, worden ze “versierd” met strikken van aluminiumfolie.

Beste handelaren: stop daarmee.
Het kost geld, het is lelijk, en het helpt jullie geen zier vooruit.
Wat dan wel?
Nodig een chefkok uit om te komen shoppen op het Kiel.
(met minder dan Pierre Wynants van de “Comme chez Soi” hoeven we geen genoegen te nemen, maar kom: die hippe Jeroen Meus van VTM of John Verbeeck van ATV zijn ook ok)
Laat hem met de delicatessen die hij hier vindt –van de Marokkaanse visboer tot de Vlaamse patissier- aan de slag gaan.
En nodig dán de wereldpers uit –we beginnen bij zone03- om te laten zien hoe verschríkkelijk lekker het Kiel wel is.

Kiel overstroomt

De Antwerpse wijk het Kiel is dinsdagavond getroffen door een overstroming. Maar de waterellende was erg plaatselijk. Slechts één kelder bleek getroffen ...

Het heeft de krant uiteindelijk niét gehaald, maar het zit zo:
Als trouwe lezer herinnert u zich nog dat onze centrale verwarming hersteld moest worden.
Ik bracht mijn dochter naar warmere oorden -lees: de grootouders- terwijl mijn vrouw thuis wachtte op de hersteller.
Op een gegeven moment vroeg die haar waar hij enkele liters water uit de ketel kon weggieten.
"Neem dat roostertje in de garage maar", suggereerde mijn echtgenote.
Er van overtuigd dat het roostertje naar de riolering zou leiden.

Niet dus.
Ik heb daarnet met dweil en emmer zo'n 25 liter water uit onze kelder verwijderd.
Maar hij is ongelooflijk proper nu.

Ps: mijn vrouw eist dat ik erbij vermeld -nogmaals- dat het hier nu héél lékker WARM is in huis.

Kielsepoort of Olifantenbrug

Antwerpen.blogt heeft van de Kielsepoort een leuk panoramabeeld gemaakt waarin je zelf naar hartelust kan scrollen.
Op die weblog noemt Polskaya het kruispunt niet ten onrechte: "druk en troosteloos".
Maar het wordt helemaal treurig als je te weten komt hoe fan-tas-tisch het er in 1930 nog uitzag. Zie dit fantastische beeld op de GVA-site.
Wat nu mistroostig Kielsepoort heet, was toen nog de Olifantenbrug.

Brrr

Hij: "Wat is het koud vanavond."
Zij: "Da's omdat je geen sokken aan hebt."
Hij: "Tiens deze radiator is helemaal koud. En tiens … deze ook … en deze …. Waar staat dat elektrisch vuurtje nu weer?"

Geloof me: het Kiel kan koud zijn als je centrale verwarming het plots begeeft. Gelukkig was het euvel -een defect drukvat- binnen de 24 uur verholpen. En dat allemaal voor een luttele -kuch, kuch, kuch- 270 euro.

Tentjes

Normaal doe ik niet zo verzuurd over die dingen.
Maar omdat ik sowieso al een hekel heb aan de manier waarop Telenet of Mobistar klanten ronselen, vind ik dat ik me voor één keer mag laten gaan.
De beide firma's hebben op de Abdijstraat promotietentjes geplaatst.
Alleen nemen die dingen zo verrekt veel plaats in dat ze het volledige voetpad vullen.
En dan overdrijf ik niet eens.
Je kan niet anders dan -ook met je kinderwagen- over de rijbaan te wandelen als je die ellendige tentjes moet passeren.
En dat is dus gevaarlijk.
Wie heeft die twee rotbedrijven toestemming gegeven om hun tentjes daar op te slaan?
Hoe kunnen zo'n bedrijven daar nu toelating voor krijgen als er wél gezeverd wordt wanneer een caféterras ook nog maar een tegeltje over de afgesproken grenzen gaat?

Als er iemand van het districts- of stadsbestuur dit blog nog leest, kunnen we die tentjes dan alstublieft op basis van deze richtlijnen van het toegankelijkheidsbureau laten weghalen?

En dan zijn we meteen állemáál verlost van die verkooppraatjes.
Want die vind ik nóg ergelijker dan het feit dat Telenet en Mobistar de stoep versperren.

Kielenaren in het wild besturderen in de Hema

Antropologen verwacht je bij de Sanema indianen in Venezuela of tussen de vlijmscherpe speren van de Kombai op West-Papoea. Maar niet meteen in de Hema op het Kiel.

En toch was net dat één van de onderzoeksplaatsen van antropologe Ruth Soenen.
Negen maanden lang observeerde ze Kielenaren in het wild in de cafetaria van Hema. Maar ook tussen de winkelrekken. En evengoed in Hema als in de C&A op de Abdijstraat. En al die maanden nam ze elke dag tram 12 van Deurne tot aan begraafplaats Schoonselhof.

Ze heeft er een boek over geschreven: "Het Kleine Ontmoeten" dat -hoe kan het anders- in de Hema werd voorgesteld, en waarover ze vandaag in De Standaard een interview geeft (waar u helaas voor moet betalen om het helemaal te lezen).

Eén van de eerste vragen die de journalist haar stelt, getuigt al meteen van behoorlijk wat vooringenomenheid: "Wat zocht u op het Kiel? Kankerende volksmensen op stoeltjes in de straat?" Maar de antropologe countert gelukkig: "Daar wilde ik nu net niet mee bezig zijn. Dat is het nostalgische beeld van de volkswijk: autochtonen onder elkaar. Vandaag leeft de stad op andere plekken: winkelcentra, tramhaltes, de Meir."

Net die light ontmoetingen tussen de winkelrekken noemt ze het kleine ontmoeten. "De vereenzaming in onze samenleving wordt overroepen. Mensen komen nog altijd graag buiten, hebben graag andere mensen in de buurt. We zijn socialer dan we denken. Onderzoekers brengen alleen de dikke' vormen van gemeenschap in rekening: gezin, familie, buren en collega's. Ze vergeten de vluchtige contacten die net zeer kenmerkend voor het stadsleven zijn. Moeders die bij de schoolpoort een babbeltje slaan, pendelaars die elkaar elke dag bij dezelfde tramhalte kruisen, de roddels met verkoopsters in de winkel. ... Ik zag het vaak in de Hema op het Kiel: mensen die tussen de rekken nieuwtjes stonden uit te wisselen. Winkelen is zoveel meer dan een commerciële activiteit. Vandaag is de winkelstraat een van de belangrijkste stedelijke ontmoetingsplaatsen geworden."

Grappig -en voor mij helaas herkenbaar- is Soenen ook als ze het over linkse intellectuelen heeft die op het Kiel komen wonen. Eerst heeft ze het over Yvonne, een "typische Antwerpse volksvrouw" die ze heeft geïnterviewd. Ze stemt op het Vlaams Belang maar heeft wel warme contacten met haar Marokkaanse buurvrouw die ze al tien jaar kent. De tegenpool van die Yvonne is volgens de antropologe Eric, hooggeschoold en drukke baan, die ze ook op het Kiel in terviewde. "Eric dacht multicultureel, maar voor omgang met Marokkaanse buren had hij geen tijd. Alleen in het buurtcomité kwam hij ze tegen. Zo heb je veel progressieve intellectuelen. ... Ze doen niet mee aan de kletspraatjes van de anderen, maar uitgerekend zij zijn het die vervolgens klagen over sociale armoede, denk ik weleens. De verschillen tussen allochtonen en autochtonen zijn groot. Maar ik zie die nog sneller overeenkomen dan Yvonne en Eric. Allebei rasechte Antwerpenaars maar hun leefwereld heeft bar weinig gemeen."

Mag ik mezelf geruststellen met het idee dat ik al enorm geniet van die "kletspraatjes"? Bij de bakker en óók aan de kassa van de Hema (je hebt daar een cassière met een heel grappig Jiddisch -Duits volgens mijn vrouw- accent). Ik ben als "linkse intellectueel" op de goede weg, hoop ik dan. Nu de Marokkaanse overbuurvrouw nog leren kennen.

Colmar weet wat u nodig heeft

Wat kan je gebruiken na een avondje eten in de Colmar?
Het restaurant is zó voorzienend dat het zélf pijlen met die informatie heeft laten plaatsen.
Dat blijkt uit deze hilarische foto van de Colmar naast het Wezenbergzwembad, op een boogscheut van het Kiel (met dank aan Antwerpen.blogt).

Twee weken geleden zijn we er ook nog gaan eten.
Wees gerust: dat gebeurt niet vaak, maar mijn vrouw was nog nóóit in Colmar geweest.
En één keer in je leven moet je dat toch eens doen.
Om bijvoorbeeld te zien -zoals toen wij er waren- hoe een serveuse een vork laat vallen.
En in plaats van die op te rapen, de vork met haar voet in drie keer door het restaurant naar de keuken sjot.
Waar blijft die ziekenwagen?

Racisme in de fitness

In de fitness op het Kiel mag je enkel binnen als je wit bent.
Dat blijkt uit een reportage met verborgen camera van VRT (reportage online te bekijken).
Eerst dient Mousa -een Belg van Marokkaanse origine- zich aan.
Hij krijgt te horen dat hij geen abonnement kan krijgen want dat alles vol zit.
Daarna volgt de camera Frederik die zich wél kan inschrijven.
Burgemeester Janssens zegt op VRT: "Daar is een woord voor: racisme".
En ondertussen is er daarom ook al een klacht ingediend tegen het fitnesscentrum.

Uit de beelden blijkt het om Better Bodies in de Bosschaertstraat te gaan.
Net achter mijn hoek.
Als ik op het net de foto's van hun cafetaria zie, denk ik dat Mousa vooral blij moet zijn dat hij er geen abonnement krijgt.
Maar ernstig: natuurlijk heeft Janssens gelijk.
Als iemand louter op basis van zijn huidskleur de toegang ontzeggen al geen racisme is, wat is het dan wel?

Anderzijds heb ik vreemd genoeg ook wel een paar grammetjes begrip over voor de uitbater.
(die ik voor alle duidelijkheid niet ken)
Ik kan me namelijk wel voorstellen dat als je een fitnesscentrum hebt met vooral allochtone jongens, dat een aantal Vlaamse vrouwen zich dan iets minder op hun gemak voelen.
De realiteit is nu eenmaal dat zelfs op straat vrouwen die te kortgerokt of te diep gedecolleteerd rondlopen, zich aan reacties van allochtone jongens mogen verwachten.
Dan zal dat niet minder zijn als je in een strak lycrapakje je benen helemaal opensprijdt om je hamstrings te trainen.
En ik ken zelfs vriendinnen die -ook al hebben ze destijds nog in de hand-in-hand-betoging meegelopen- toch heel bewust een fitnesscentrum hebben gekozen waar de meerderheid van de klanten niet uit allochtone jongens bestaat.

Betekent dat dat Mousa geen gelijk heeft om boos te zijn dat hij het fitnesscentrum niet binnenmag?
Tuurlijk wel.
Als dat al geen racisme meer is, wat is het dan nog wel.
Maar het betekent ook dat we dan even streng moeten optreden wanneer jongens in zo'n fitnesscentrum ervoor zorgen dat autochtone vrouwen er zich niet meer welkom voelen.
Anders vervangen we racisme gewoon door allochtoon seksisme.
En laten we nu maar eens erkennen dat beide een probleem zijn.

Ps:
Voor alle duidelijkheid: ik jog en heb dus noch van racisme, noch van seksisme last.
Maar als u een vrouw bent en even naar me wil fluiten, mag dat áltijd.

Kitchmis

Elke avond wanneer ik van mijn werk naar huis rij, denk ik dat ik in een flipperkast ben terecht gekomen met mijn auto.
Overal knipperen, fonkelen en flitsen bonuspunten langs de zijraampjes van de wagen.
Maar elke keer kan ik mezelf na een paar tellen gerust stellen.
Het is de abdijstraat maar die wat kerstverlichting heeft gekregen.
Een héél klein beetje maar hoor.
Zo'n 10.000 lichtjes of zo, paar duizend zilveren strikken en een stapeltje kerstbomen van het Kiel tot op de maan.
"Less is more" is voor watjes, denken ze blijkbaar bij de winkelvereniging.
Leve Kitchmis op het Kiel.

Ps: Oudjaar begint vroeg op het Kiel. Gisteren iets voor 23 uur al vuurwerkpijlen rond het stadion. Beetje overdreven om een 3-1 overwinning op Beveren te vieren, vind ik persoonlijk

Bejaarden in de boskes, reuzen op straat

Op de Sint-Bernardsesteenweg is gisteren het nieuwe centrum van het OCMW geopend.
Kyle bundelt een diensten- en thuiszorgcentrum, een steunpunt gezondheid en zestig sociale appartementen.
Maar vooral de nieuwe naam van het dienstencentrum opent perspectieven voor het "Echt Antwaarps Theater".
Dat werd "de Boskes" gedoopt.
Zie je het al op de affiche staan?
"Bejaard Joske zijn pollekes zijn nog loskes in de boskes"

En ook niet vergeten: zaterdag loopt er een reus op het Kiel rond.
Die heet ChaChana en werd door de Afrikaanse verenigingen in de wijk gemaakt.
Het moet het pronkstuk worden van het winterwensenfeest. Iedereen kan er zijn wensen voor de wijk op een papiertje schrijven en in een kerstboom hangen.
Ik moet zelf helaas werken die dag, maar mijn wens kent u toch al lang.

Verzoeting

Nee we zijn niet langer verzuurd.
Sinds deze namiddag heeft de verzoeting toegeslagen.
Dat ging zo:

Een meisje belde iets na 15 uur aan.
Mijn madame begreep haar eerst niet goed aan de parlofoon.
"Kom beneden plies. Plies kom."
Omdat wij sowieso al niet van de zuurste zijn, deed mijn vrouw open.
"Ik breng marsepein", zei het meisje in heel stuntelig Nederlands.
Maar daarmee redde ze wel meteen ons geloof in de goedheid van deze wereld.
Want dat dreigde kort na 18 oktober een deuk te krijgen.
Toen bestelde mijn vrouw voor 5 euro marsepein bij een meisje dat had aangebeld.
Maar ze kreeg geen bewijsje van de bestelling, het adres werd niet opgeschreven, en het meisje had er "wat raar" uitgezien.
Die marsepein zien we nooit, concludeerde ik al een paar dagen later.

Maar vandaag kreeg ik op mijn werk het triomfantelijke bericht van mijn vrouw: "De marsepein is er!!!"
En mens: wat smaakt die heerlijk zoet.

Worstelen

De collega's van Kiel.be hebben een overzicht van alle sportverenigingen op het Kiel op hun website staan.
Het viel me op dat er ook een worstelclub was.
Alleen: noem me old fashioned maar ik zou toch graag hebben dat de webmaster van Kiel.be meldt dat de worstelclub een onderdeel is van een holebi-sportvereniging.
Ik ben vast een flauwe hetero maar als ze me vragen een lycra-shortje aan te doen (kijk op de site), weet ik graag met wie ik daarna op de mat lig te stoeien.

Ik voel me zo … in de eerste sneeuw

Ongelukkig:
Zo voel je je als je vrijdagavond net derdelaatste bent geëindigd op een domme quiz.
En wanneer je dan die duffe refter uitgestapt komt -iets na middernacht- blijkt alles helemaal wit gesneeuwd te zijn.
Fijn.
Glijdend met de auto door het donker van Edegem naar het Kiel.

Gelukkig:
Als je uiteindelijk veilig thuiskomt.
De sneeuw hoort kraken op het dak van je huis.
En je éigen tuin ziet liggen met een antarctica-jasje aan.
Nu lekker gaan slapen met het idee: laat het aub de hele nacht vriezen, zodat ik morgen met mijn dochter een gigantische sneeuwman kan maken.

En als het morgenvroeg gedooid heeft, zet ik gewoon dat heerlijk liedje van Jan De Wilde op, en doe ik alsof:
Kijk eens naar omhoog en kijk de lucht is grijs en zit vol vlokken
'k Wou dat dit kon blijven duren, dat het nooit meer zou stoppen
'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw
'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw

Charlton Athletic

Beerschot heeft een samenwerkingsverband ondertekend met de Londense club Charlton Athletic.
Gazet van Antwerpen schrijft dat Beerschot ook beroep zal mogen doen op de knowhow die Charlton heeft op het vlak van "community work". Buurtwerk dus.
En als je gaat zien wat ze daarover schrijven op hun website kan je alleen maar denken: WAW!!!
De club was de eerste die een anti-racisme campagne opstartte.
De club heeft de grootste supportersgroep van mindervaliden (en doet ook alle moeite om het stadion perfect toegankelijk te maken).
Ze is aanwezig in scholen, begeleidt jongeren en wil de beste familiesfeer in de hele Premier Leage bieden.
Daarvoor heeft ze 26 (!!!) fulltime personeelsleden in dienst.
Zelfs als Beerschot maar een fractie van die dingen kan overnemen, zou dat fantastisch zijn.

De club doet goed haar best door vandaag tijdens de wedstrijd tegen Beveren de actie tegen racisme van "Allemaal Sam" te steunen. Er zullen zelfs hostessen zijn die elke supporter -desgewenst- tooien met een zwarte streep.
Helaas blijkt er nog héél héél veel "community work" te verrichten binnen de eigen supportersgroep.
Want op het forum wordt de actie compleet weggelachen:
Al da gezever over racisme, ze duwen t in aw strot, ge moogd als vlaming al bekan niks meer zeggen, t is echt erg aan t worden, nog ni aan gedacht da de allochtonen, ook racisten zijn?
Zucht!

Familiekring

Wat doet een mens op zondag?
Wij kwamen gisteren in zaal "Familiekring" in de Abdijstraat terecht.
Waar we net te laat bleken te zijn voor het optreden van zangkoor Kilena.
(hoe bedoelt u: nog nooit van gehoord … volgende week in de Afrekening, let maar op)
Waar we onder de indruk raakten van het karrenwiel aan het plafond en de houten stoelen die zo uit een zwitserse chalet leken gestolen.
Waar we een fristi (mijn dochter), warme choco met room (mijn vriendin) en trappist (ik) bestelden.
Waar we maar een goede vijf euro betaalden.
Waar "Flodder" -het witte schoothondje van de bazin- haar naam niet bleek te hebben gestolen.
Waar we ons voornamen volgende zondag nóg hipper door te brengen.

RIP

Mooi toch: als er zowel op de website van een keurig college, die van kerknet, als het forum van Beerschot om iemand word gerouwd.
Ulrik Geniets was immers niet enkel abt van de abdij van Averbode maar ook supporter van Germinal-Beerschot.
Ook vanuit de hemel wordt er vanaf zaterdag nog heviger gesupporterd voor onze ploeg, want de abt wordt over enkele uren begraven.

anti-jood

Opmerkelijke discussie over racisme op het forum van Beerschot.
Aanleiding is een uitzending van regiozender ATV over racisme op het voetbal.
(een fragment is hier te zien)
Daarin toonden ze onder andere een fragment waarbij de spionkop van Beerschot scandeert: "We schoppen, we slagen , we steken ze neer, want wij zijn anti-joden !!".
Op het forum staan enkele voorspelbare reacties.
In de trant van: "Awoe ATV. We zijn niet tegen de joden, maar tegen voetbalclub Antwerp die zich nu eenmaal de geuzennaam joden heeft aangemeten".
Maar wat écht opvalt is dat veel supporters op het forum die uitleg niet meer pikken.
Zo schrijft Stamnummer1: Vond de reportage correct. Er wordt geen vermelding gedaan naar GBA supporters, maar naar racisme. Vervang het woord "JODEN" in jullie lied door "ANTWERP" en er wordt door geen enkele media nog aandacht aan de tekst besteed. Als je het lot tart door een woord met meerdere betekenissen te gebruiken moet je, je niet aangesproken voelen, tenzij je het inderdaad met verkeerde bedoelingen doet"
Of Contact13: "Los van deze Joden-song … Maar wie kunnen ze bij ATV beter in beeld brengen dan onze aanhang wanneer het gaat om racisme in het voetbal? Dus kom nu aub niet klagen wanneer je met het vingertje gewezen wordt en als een voorbeeld van 'racisme' wordt gesteld. Niet meer dan logisch na onze jaren lange reputatie. … p.s.: dan heb ik het niet over elke GB-supporter!"

Misschien moet het bestuur van de club dit soort bemoedigende reacties maar aangrijpen om nog duidelijker en harder op te treden tegen racisme in het stadion.
En niet alleen anti-joods, maar ook anti-moslim.
Want ondanks het feit dat er een pak allochtonen op het Kiel wonen, zie ik er bitter weinig in het stadion.
En als je sommige uitlatingen over moslims op het forum leest (een search op het woord "makak" levert bijvoorbeeld al 11 resultaten op) dan is dat ook niet verwonderlijk.
Waarschijnlijk is het feit dat de club zo'n anti-allochtonen-imago heeft ook de reden dat de wijk absolúút niet paars kleurt bij een belangrijke wedstrijd.
Ik had dat bijvoorbeeld verwacht met de wedstrijd tegen Marseille. Maar er was aan geen énkel huis een paarswitte vlag te bespeuren.

Dus komaan bestuur: als het slechts een domme minderheid van de supporters is waaraan we dat racistische imago nog te danken hebben, dan is het nú tijd om daar komaf mee te maken.

Ps: met één uitzondering. Racing Kebab voor Racing Genk, heb ik altijd als een goede vondst beschouwd. Laten we dat gewoon als een mop blijven beschouwen in plaats van het racisme te noemen. En dus ja: het is niet altijd even gemakkelijk of zwartwit.

Hobbelrel

In Parijs steken ze stoer auto's in de fik.
Hier op het Kiel zijn de opstootjes gelukkig van een heel ander kaliber.
Ik bedoel: welke malloot steekt er nu zo'n hobbelding uit de speeltuin in de fik?
Volgens Gazet van Antwerpen gebeurde het incident gisterenavond op de VIIde-Olympiadelaan.
Het is vast een kwestie van tijd vooraleer ook springkastelen en ballenbaden het moeten ontgelden.

Inbrekers teisteren vzw's op Kiel

Inbrekers bleken het woensdagnacht op stadsdiensten en vzw's op het Kiel gemunt te hebben. Dat meldt de politie. Bij de dienst Groenvoorziening in het Kielpark werd een rolluik geforceerd. Blijkbaar deed iets de dieven op de vlucht slaan. Ze lieten hun buit -die ze al keurig hadden klaargezet- staan, en namen enkel een headset voor een gsm mee.
Diezelfde nacht werd er ook ingebroken bij twee vzw's in De Bosschaertstraat. De daders drongen het gebouw binnen langs een raam aan de kant van de Sint-Bernardsesteenweg. Bij buurtbeheerbedrijf "Manus" gingen de verdachten aan de haal met twee flatscreens. Bij "Het Tiretje" werd alles ondersteboven gekeerd en werd een som geld gestolen.

Ps: dat koken viel uiteindelijk reuze mee. Maar die afwas vanmorgen!!!

Ristorante Kieliano

Ons huis staat vandaag vol basilicum-plantjes.
In de ijskast liggen tien zakjes mozarella, een stapel rucola en we hebben voldoende tomaten om een Kielse versie van de tomatina te houden.
De reden?
Ik verjaar vandaag.
En ik ben zo gek om voor tien goede vrienden en vriendinnen Italiaans te koken.
Op het menu: mozarella caprese, kip in balsamico met rucola salade, tiramisu.
Ik zal me dus niet vervelen.
Maar wie weet: misschien heb ik tussendoor nog tijd om uw felicitaties hier te lezen?

Afvalcontainer in brand

De bloemetjes voor politie en stadsbestuur uit het vorig bericht trek ik niet in.
Maar helemáál rustig was het vanavond dan toch niet op het Kiel.
In de Maurits Sabbelaan werd een afvalcontainer in brand gestoken rond 22 uur. Dat meldt Gazet van Antwerpen. De brandweer kon het vuurtje gelukkig snel blussen.

Lekker rustig

Het blijft voorlopig bij die ene onnozelaar in Hoboken.
Oef.
Chapeau voor de gasten hier in de wijk die hun kop niet laten zot maken.
En chapeau voor de manier waarop politie en stadsbestuur de zaken aanpakken.
Op Linkeroever was er vanavond wel een brandje, maar de vermoedelijke dader zit al achter slot en grendel.
En burgemeester Janssens deed ook niet flauw.
Nee hij heeft geen medelijden met de idioten die in Antwerpen Noord een wagen in brand staken, en daarbij zelf brandwonden opliepen.
"Hopelijk hebben zoveel mogelijk jongeren dat gezien", zei Janssens op regiozender ATV. "Zodat ze beseffen dat auto's in brand steken geen ongevaarlijk tijdsverdrijf is".

Het feit dat échte rellen uitblijven en dat de politie de enkele heethoofden meteen bij de lurven heeft, maakt het persbericht dat de idioten vandaag verspreiden hol klinken.
Als je hun versie van de feiten leest ("Het Vlaams Belang is ervan overtuigd dat de brandstichtingen het werk zijn van extremisten die proberen ook in Antwerpen het vuur aan de lont te steken. De relschoppers, de rotte appels moeten eruit en hard aangepakt worden."), vraag je je af of die mensen wel écht in Antwerpen wonen.
Want ondanks het feit dat het VB pleit voor "ostentatieve geuniformeerde aanwezigheid van politie in de straten" kan je vanavond enkel vaststellen dat de aanpak van het stadsbestuur wèrkt.
Het is hier opnieuw heerlijk rustig vanavond.

Ps:
Hoewel toegegeven: ik was gisteren écht wel even geschrokken toen dat eerste bericht over brandstichtingen kwam. Maar ik denk dat je dat wel begrepen hebt uit het bericht van gisterenavond. De auto staat trouwens nog altijd buiten geparkeerd. Ach wat zou er gebeuren? En bovendien: ik ben véél te lui om die garage uit te mesten.

brand

Er staan op dit moment een vrachtwagen en een schoolbus in brand in de Zeelandstraat in Hoboken.
Toegegeven: da's niet op het Kiel -moet ik nu een beetje lullig toegeven- maar wel wreed dichtbij.
Ik hoorde politiesirenes, keek door het raam, zag jongeren met fietsjes zich achter geparkeerde wagens verschuilen, zag een combi voorbij vlammen, en kreeg op hetzelfde moment een newsalert per sms van ATV. Om te melden dat er in Borgerhout en Hoboken brandstichtingen zijn gebeurd.

Bizar gevoel.
Nog maar dit weekend stond ik in de rij bij de bakker.
Ik hoorde er een gesprek dat ongeveer zo ging:
"Allé: ge weet wer wa lezen" (wijzend naar de gratis zondagskrant)
"Ja. 'T is nogal wat hé. In Parijs. 'T zen gasten hé"
"Ze gon nu het leger inzetten. Hadden ze al lang moeten doen hé. Allemol tegen de muur."
"En 't zal nie lang duren of 't is ier uk van da"

Ik kwam toen gedegouteerd terug met mijn croissants en brood.
Het zijn hier niet de banlieus, zei ik tegen mijn vrouw.
Hier spreken we met elkaar.
De klanten achter me bij de bakker zouden eens echt een banlieu moeten zien.

En vanavond brandt het op een dikke kilometer van mijn huis.
Niet dat de wijk in de fik staat.
Maar toch.
Als je denkt -misschien moet ik toch maar eens eindelijk de garage opruimen om de auto binnen te parkeren- dan weet je dat er iets veranderd is.
En dat is niet goed.

Hopelijk blijft het bij één idioot.
En één dom brandje.

Kiel ≠ Hoboken

Kijk dat sommige idioten zich vergissen en de wijk het Kiel in Hoboken situeren, verbaasde me niet echt.
(daarvoor zijn het nu eenmaal idioten)
Maar dat de Frut, de Gazet van 't stad, de GaVa, …, evenmin weet dat het Kiel niet bij Hoboken hoort, is een kleine schande.
In zijn artikel over Metro (een cash&carry die morgen de deuren opent) heeft journalist Marc Balduyck het voortdurend over: "het winkelcomplex op het Kiel in Hoboken".
Misschien ben ik een pietje just, maar voor mij kan je geen stadskrant zijn als je de wijken in Antwerpen nog niet eens weet liggen.

Bont en clubkleuren

Het is een ongeschreven wet in een voetbalstadion: de stewards van je eigen club laat je met rust.
Maar enkele randdebielen dachten daar dit weekend anders over.
Drie supporters van Beerschot sloegen na de wedstrijd tegen Lierse aan de hoofdingang een steward van de eigen club murw.
Helaas kan ik de foto's niet tonen die ik vanmorgen in Het Laatste Nieuws zag, maar geloof me: de man zag er wreed slecht uit.
Gelukkig kan Rik Cornelis er zelf nog om lachen.
"Nu draag ik echt de clubkleuren", zegt hij in de krant. Wijzend naar zijn paarse oogkassen.

Marathonflik

De Antwerpse schepenen Ludo van Campenhout en Philip Heylen lopen vandaag de New York City Marathon.
Maar ook het Kiel is vertegenwoordigd.
Frank Creten (53) -al 30 jaar politieagent op het Kiel- loopt zijn tiende marathon in New York.
Om te trainen is de man het voorbije jaar elke dag van bij hem thuis (aan de Bosuil in Deurne godbetert) naar het kantoor op het Kiel gelopen. En 's avonds weer terug. Goed voor zo'n 22 kilometer per dag.
(en ik maar stoefen over die paar ommetjes die ik hier in de wijk loop)
Op de regiopagina's van Het Laatste Nieuws roemt hij het publiek in New York:
Ze lezen je rugnummer, zoeken in hun papieren snel je naam op en roepen dan 'Frank, you can do it!' Ik kijk er al naar uit.

Ps: We staan niet meer laatst nadat onze provincieburen Lierse een 4-0 pandoering kregen van Beerschot
En mocht u zich vanavond afvragen waarom de lichten van het stadion branden?
Uit goede bron heb ik vernomen dat ze er de laatste scènes van de film Kruistocht in Spijkerbroek draaien. Ik herinnerde het me niet meer, maar het verhaal eindigt blijkbaar met een voetbalwedstrijd België-Nederland.

Suikerfeest

Als dagelijkse lezer van het Iraanse persagentschap IRNA viel dit bericht me meteen op.
Blijkbaar had de imam van de grootste moskee in Brussel -Mohammad al-Tugani- alle moslims in België opgeroepen om hun autochtone buren cadeautjes te geven tijdens de laatste dagen van de ramadan.
al-Tugani hoopt zo het imago van de islam te verbeteren.

Laat maar komen dachten wij.
Want we zijn én autochtoon, én er zijn genoeg moslims op het Kiel.
Dubbele kans dus op zo'n imago-cadeautje.
Maar zelfs vandaag op het suikerfeest (de laatste dag van de ramadan) stond er geen enkele moslim ons op te wachten met een pakje.

Ik ben dan maar zelf langs bakkerij Zahnoun in de Abdijstraat gegaan.
"Geef maar eentje van elk", zei ik, wijzend naar alle zoetigheid in de winkel.
"Het is een mooie dag om ze eens te proeven."
Ik hoopte nog even dat de vriendelijke Zahnoun zich de woorden van de imam zou herinneren, en me het doosje gratis zou meegeven.
Maar goed: 3 euro is ook geen geld voor een tiental zoete hapjes en koekjes.
(ik proefde honing, pistache, amandelen, kokos, en nog veel meer lekkers)

Ik twijfel nog of ze een maand vasten waard zijn.
Maar voor de rest laat ik me met veel plezier tot de koekjes van de profeet bekeren.

FC Kiel vs Racing Krapuul: 2-0

Nog maar een goede week geleden mochten we juichen omdat de twee idioten die een videotheek op de Abdijstraat overvielen, veroordeeld werden tot drie jaar cel.
En vandaag loopt FC Kiel nog verder uit tegen Racing Krapuul.
Een bakker in de Kruishofstraat heeft maandagmiddag zélf een overval verijdeld. Dat schrijft Het Laatste Nieuws vandaag op haar regiopagina's. Drie overvallers stapten rond 16.30uur de winkel binnen. Eén sprong -met getrokken pistool- over de toonbank. Maar het bakkerspaar -allebei vijftigers- liet zich niet doen. Na een korte schermutseling gingen de drie overvallers lopen.

Mocht het nog niet duidelijk zijn:
"Don't mess with the Kielse middenstand!!!"

Ps: hoewel ik het allemaal heel heldhaftig vind ... ik weet niet of ík het lef zou hebben om op die manier verzet te bieden.

Beluister eens een wereldkampioen

Eén van onze twee Kielse wereldkampioenen vertelt in deze uitzending van het VRT-nieuws over haar sport.

Gitte Wolput legt uit dat ze al in de buik van haar mama aan Aikido deed: "Die bleef gewoon verder Aikido doen toen ze zwanger was".
En wat Aikido betekent: "Het samenbrengen van verschillende wegen van energie".
Waarom hebben wij toch zoveel meer woorden nodig dan die zen-Japanners om ons duidelijk te maken?

Bumperbeurs

Het leek me wel leuk: de boekenbeurs op een dikke 5 minuten wandelen van mijn deur.
Want die beurs: da's puur jeugdsentiment.
Elk jaar ging ik er met mijn ouders naartoe.
Elk jaar mocht ik er (minstens) één boek kiezen.
En meestal ging ik met iets dik van uitgeverij Lemniscaat weer naar huis.

Maar na vanavond is mijn enthousiasme al wat getemperd.
Na een lange lange dag werken, belandde ik in een nóg langere file.
Die voor de Bumperbeurs.
Want ook al was het vanavond nog maar de vooropening: de Boekenbeurs lijkt het begrip "genodigden" erg breed te interpreteren.
Ik ben zelf ook 1 keer naar die vooropening geweest, en geloof me: het is er NOG drukker dan op een normale beursdag.
Jean Bosco Safari leek daardoor in elk geval niet afgeschrikt.
Terwijl ik vloekend in de file stond, zag ik hem -in mijn achteruitkijkspiegel- keurig staan aanschuiven voor de beurs.

Of misschien wilde Safari gewoon alvast een goed plekje bemachtigen voor wanneer Kim -Sex and the City- Cattrall dinsdag haar boek komt signeren op de beurs.

Boehoeschot

De onderwerpen die vanavond de toon voeren op het forum van Beerschot:
• Stamp al die sukkels met hun kakmentaliteit buiten
• Nachttraining als boetedoening
• Shame on You
• Joske kapt er mee jong,u centjes ede wel verdiend na den beker

Moet ik het nog zeggen?
We zijn weer verloren.
En hoe: 4-0 bij de rust.
Om uiteindelijk te eindigen met een score van 5-1.

En dan nog tegen Roese-waarligtda-lare.

Ps: de malaise in het Antwerpse voetbal is compleet. Want ook dat andere clubje verloor dit weekend met 0-4- tegen Kort-zesprekendaaronverstaanbaar-rijk. Wedden dat in de lo-ka-le pers de komende dagen weer sprake zal zijn van een fusie?

Skeletten gevonden in Kielpark

Klein berichtje vandaag op de regiopagina's van Het Laatste Nieuws: "Stadsarbeiders hebben gisteren in het Kielpark tijdens werkzaamheden een aantal skeletten opgegraven. De beenderen zaten amper een meter onder de grond en blijken afkomstig van de oude begraafplaats, die vroeger op de plaats lag waar nu het Kielpark ligt. … De beenderen werden ontdekt tijdens het verwijderen van een aantal bomen. Drie maanden geleden werden ook al skeletten gevonden."
En volgens een stadsarbeider die in het stukje aan het woord komt, liggen de skeletten nog geen meter onder de grond: "Je hoeft amper te graven om erop te stoten".

Ik kan er niet aan doen, maar vind dat toch een beetje griezelig.
Dat nog geen metertje onder de plek waar mijn dochtertje zit te schommelen, of ik loop te joggen, lijken werden begraven.

Maar hey: het is niet voor niets halloween.

Stijl

De winkeliersvereniging van de Abdijstraat kan zoveel doen als ze wil om de straat op te fleuren, één ding heeft ze niet in de hand: de kledingstijl van het cliënteel.
Sinds we deze zomer hier zijn komen wonen, heb ik al veel gezien.
Vaak aangepord door mijn vrouw: "Zie die!!!".
Maar vandaag sloeg alles.

Een veertiger met een Lemmy-Motorhead-snor, een platte lederen pet op het hoofd en uiteraard een joggingbroek aan. En om het helemaal af te maken: een T-shirt met daarop een man die zich bukt en een scheet laat (deze afbeelding dus).
Nog opgesierd met de tekst "Costa Brava".

Geen schrik: de Kammenstraat zal het hier niet snel worden.

Zeurraad

Het Antwerpse schepencollege keurde vrijdag het masterplan Kielpark goed.
Een investering van meer dan een miljoen euro om van het treurige parkje in mijn buurt "iets" te maken.
En het ziet er -toch voor mijn dochter en ik- goed uit.
Er komen meer speeltuigen en middenin de speeltuin een horecazaak met terras.
Overal worden bloembollen geplant, zodat al in het voorjaar 2006 het park in een bloemenzee zal omgetoverd zijn.

Maar Gazet van Antwerpen (artikel niet online) weet vandaag dat de Antwerpse districtsraad zich in het dossier gepasseerd voelt.
Ze hadden hun adviezen nog niet geformuleerd.
"Wat is het nut van adviezen als het college ze zelfs niet afwacht om een beslissing te nemen?", moppert VLD-raadslid Christian Floru in de krant.
Chris Anseeuw (SP.A), de districtsschepen van openbare werken, gaat nu een brief sturen naar het schepencollege om haar beklag te doen.
Hoewel ze toegeeft dat "het niet gaat om fundamentele bezwaren".

Zwijg dan toch!
Juich toe dat het stadsbestuur een miljoen euro investeert in deze wijk.
In plaats van wat vaag gewauwel over een hondenweide en de plaats van de kermis na de heraanleg.
Een districtsraad kan nuttig werk verrichten.
Maar in dit dossier klinken ze als de Antwerpse Zeurraad.

Ga direct naar gevangenis: u komt niet langs Abdijstraat

Het duo dat deze zomer twee keer met een slagersmes "mijn" videotheek in de Abdijstraat overviel, is veroordeeld tot drie jaar gevangenis. Dat schrijft Gazet van Antwerpen vandaag (artikel helaas niet online). Mohamed B. en Tarik K. bekenden voor de rechter de feiten.
Hopelijk hebben ze die dvd's van Jailhouse rock, The Shawshank Redemption of The Great Escape nog achter de hand kunnen houden. Want ze krijgen nu ruim tijd om dit hele lijstje aan gevangenisfilms af te werken.

de grootste kielenaar

Rik Coppens mag dan De Grootste Kielenaar zijn,
in het lijstje van De Grootste Belg strandde hij daarnet op de 72ste plaats van de 111 genomineerden.

Man bijt blinde

Herinnert u zich dat blinden zaterdag gratis naar Beerschot mochten komen kijken?
Man bijt hond had er daarnet een reportage over.
Ze toonden de fotograaf die een reportage moest maken over de blinden, maar er geen vond.
En de organisator die ongeveer elke blinde in België belde, maar NIEMAND zo gek vond om naar Beerschot te komen kijken.
Neem het ze eens kwalijk.
Niet alleen speelt onze club momenteel zo slecht dat wie tóch komt kijken, wenst dat ie blind is.
Maar vooral: welke blinde heeft nu zin om in een voetbalstadion te gaan zitten, als je weet dat er een stapel fotografen, cameraploegen en journalisten klaar staan om daar een ludieke reportage over te maken.

anoniem

De vrouw van de bakker was net mijn 10-granen aan het snijden toen ze het me vroeg:
"Hebt u een dagboek?"
Ik dacht nog even dat ze zich versprak en de klantenkaart (20 stempels = 1 gratis) bedoelde die ik dagelijks bovenhaal.
Maar nee.
"Op het internet. We hebben gelezen dat er reclame voor ons gemaakt werd op dat dagboek."
En toen ik "ja" knikte, heel enthousiast:
"We dáchten het al. U bent de enige die hier recent is komen wonen. Zo leuk!!!"

Om maar te zeggen: officieel mag deze wijk dan wel een deel van Antwerpen zijn, maar eigenlijk is het Kiel één groot dorp.
De anonimiteit van de grootstad: vergeet het.
Maar treurig zijn we daar absoluut niet om.
Nu kan ik mijn bestelling gewoon via de weblog doorgeven.

Dus beste mevrouw van de bakker: als u dit leest. Ik denk dat ik morgen dat nieuwe witte brood een keer probeer waar je zo'n potje pashka gratis bij krijgt.

We worden wereldkampioen

We dachten gisterenavond dat onze buren eindelijk nog eens een wedstrijd hadden gewonnen.
Want terwijl wij genoten van onze dvd-box van Six Feet Under konden we de supporters af en toe tot in onze living horen roepen.
Maar vandaag lees ik in Het Nieuwsblad op zondag dat ze niet juichten, maar "Shame on you!!!" zongen.
En dat de supporters meer dan een uur de auto's van spelers en bestuur hebben tegengehouden.
Kortom: we zijn nu dus de rode lantaarn en droplul van de competitie.

Godzijdank weet het bakkerskrantje De Zondag te melden dat het Kiel ook twee wereldkampioenen rijker is.
Broer en zus Tim en Gitte Wolput werden allebei wereldkampioen Aikido op een tornooi in Japan.
Hun ouders hebben een aikido-school in de Limburgstraat op het Kiel.

Misschien toch de moeite om er even te gaan leren hoe je met een paar snelle beweging iemand kan vloeren.
Want als ons clubje zo blijft verder knoeien, zullen er nog veel spottende opmerkingen volgen.

De pijn van het Vanessa zijn

Vanessa Hoefkens -jarenlang de babe van Beerschot- heeft heimwee naar de tijd dat haar man Carl Hoefkens nog op het Kiel speelde.
Carl werd gekocht door de Britse tweedeklasser Stokecity, maar Vanessa heeft de verhuis naar de Britse midlands niet verteerd.
Dat zegt ze vandaag in een twee pagina lang interview in Het Laatste Nieuws.
Enkele citaten:

• (over de plek van het interview: de plaatselijke Pizzahut)
"We komen hier voor elke thuismatch iets eten. Ik heb nog geen beter restaurant gevonden in de buurt"
• "Het voetbal is hier top. Zwijg me van de rest"
• "Hier in Stafford valt werkelijk niets te beleven. Weinig winkels of leuke bars, wel veel schapen, groen en bossen. Jammer genoeg wandel ik niet graag. Da's eens goed voor een uurtje, want ik heb een pollen- en grassenallergie."
• (waarom ze dan niet naar wereldstad Birmingham gaat shoppen)
"Ik kreeg er een groot onveiligheidsgevoel. Er lopen veel vreemdelingen rond en naar verluid stikt het er van de drugs."

Maar de mooiste quote komt wanneer Vanessa vertelt waarom ze ondanks dat alles niet ongelukkig is:
• "Ik ben omringd door de drie belangrijkste mannen in mijn leven. Milan (nvdr: haar zoontje), Carl en de hond. In die volgorde. Zolang ze bij mij zijn, mag je mij zelfs op de noordpool tussen de pinguïns droppen (sic)"

En dan heb ik het nog niet over haar hormonale stoornissen gehad of de foto's van Vanessa in strakke jeans en kniehoge laarsjes.
Daar moet u maar gewoon de krant voor kopen.

Visibiliteit

Ook het radio1-programma Wilde Geruchten had vandaag ontdekt dat blinden gratis naar de volgende wedstrijd van Beerschot mogen.
GBA-manager Steven van Beethoven mocht het komen uitlegggen:
"We willen daarmee de visibiliteit van de actie van de christelijke blindenmissie verhogen ...".
Waarop prestatrice Annemie Peeters:
"Wie zijn visibiliteit gaat u verhogen?"

Maar zelfs dan liet Van Beethoven duidelijk blijken dat hij van "visibiliteit" enkel weet dat je het kan verhogen of verlagen. Maar wat het woord nu juist wil zeggen?

Ps: van die marsepein nog steeds geen spoor.

De heer J.

Ook ene Patrick J. leest voortaan mee op deze weblog.
Getuige deze mail:
Date: Wed, 19 Oct 2005 17:08:28 +0200
Subject: Uw weblog
From: "Patrick Janssens"
To: antwerpenkiel@yahoo.com
Vandaag ontdekt. Niet slecht! Hoe waren de taartjes?

Geef toe: als zelfs de burgemeester zich afvraagt of je de bakker die hij in een krant getipt heeft lekker vindt, kan je je moeilijk niét welkom voelen in een wijk.
Trouwens: wie de heer J. beter wil leren kennen, heeft nog iets meer dan één dag de tijd om op eBay een bod te doen op zijn boekje "Over de grenzen"
Voorlopig is er nog geen enkel bod en kan je het hebben voor 2 euro.
Een buitenkansje dus.
Anderzijds: voor dat geld heb je natuurlijk ook een stuk of vier van die voortreffelijke taartjes.

Blind en doof op Beerschot

Om naar mijn buren van Germinal-Beerschot te kijken moet je blind en doof zijn.
Ik verklaar mij nader.
U weet dat ik sinds mijn verhuis naar deze wijk fan ben van Beerschot.
Maar nu we voorlaatste staan met 6 punten uit 10 matchen is het enthousiasme om te gaan kijken al wat afgenomen.
En ook bij Beerschot lijken ze te beseffen dat je blind moet zijn om momenteel naar hun voetbal te komen kijken. Dus mag iedereen die blind is deze zaterdag gratis binnen in het stadion.
Maar hopelijk zijn ze bovendien ook nog eens doof. Want Micha Mara en La Esterella komen tijdens de rust geblinddoekt een penalty trappen. En naar gevreesd mag worden: ook zingen.
Allemaal met de bedoeling om de Christelijke Blindenmissie te steunen.

Op het forum van Beerschot vragen enkele supporters zich ondertussen af "Wíj mogen niet met een stok binnen voor de veiligheid, maar wat als er blinde hooligans tussenzitten?".
(met dank aan weblog Zonder Zever voor de tip)

To marsepein, or not to marsepein?

Spannend: krijgen we deze week een halve kilo marsepein geleverd?
Mijn vriendin heeft daarnet 5 euro betaald aan een meisje dat aan de deur kwam aanbellen en ons 500 gram van dat lekkere spul beloofde.
"Het was een beetje een raar meisje", zei mijn vriendin achteraf. "Ik moest zelf zeggen: 'Moet je ons adres niet invullen om te weten aan wie je die marsepein hebt verkocht?'"
En nee: ze had geen bewijs van onze aankoop gekregen. En meer dan "een school in Reet denk ik", weet ze niet over het goede doel.

Dus leven wij nog enkele dagen in spanning.
Zitten we hier binnenkort marsepein te snoepen bij onze koffie, en was het meisje alleen maar een beetje verlegen en verstrooid?
Of zijn we gevallen voor één van de oudste oplichtingstrucs -normaal gaat het om appeltaart- uit het boek?

We houden u op de hoogte.

Jog

U herinnert zich misschien nog dat de nachtwinkels op het Kiel op de rand van het faillissement bungelen sinds ik ben gestopt met roken en ben beginnen joggen.
Dat was ongeveer anderhalve maand geleden.
En terwijl die eerste week een rondje door het park van een kwartier al teveel was, is nu de wijk te klein geworden.
Vandaag ben ik van het Kiel, via petroleum-zuid naar de Scheldekaaien gejogd. Om daar de fietsertunnel door te joggen naar Linkeroever. Dan langs de Schelde tot aan de voetgangerstunnel en naar Rechteroever. Om dan opnieuw via de Scheldekaaien en petroleum-zuid terug naar het Kiel te lopen. Tijd: anderhalf uur. Afstand: een "pokke-eind".
En ja: u mag mij gerust feliciteren.

Ps: wil iemand me de trap komen opdragen, want niet enkel mijn kniegewrichten doen pijn, maar zelfs mijn ribben.

Potenexpo

De potenblokken hebben hun eigen tentoonstelling.
Of toch een beetje.
Want de tentoonstelling Renaat Braem in het Middelheim gaat vooral over het paviljoen dat hij voor het openluchtmuseum ontwierp.
Niet enorm boeiend. Behalve als je een architectuur-freak bent die op een paar tientallen schetsen kickt.

Maar het kleine video-zaaltje is wél de moeite waard.
Daar speelt een video waarin bewoners getuigen over hoe het is om te leven in de beroemde potenblokken die Renaat Braem op het Kiel neerpootte (haha … een woordspeling).
"In de beginjaren waren de blokken geen goedkope plek om te wonen", vertelde een fleurig uitgedoste vrouw van rond de 50. "Je had een vaste wedde nodig om de huur te kunnen betalen. De eerste bewoners waren leerkrachten, agenten, ambtenaren, …. Terwijl het nu vooral steuntrekkers zijn die hier wonen."
En wat we nu als een beetje benepen appartementen beschouwen, was destijds revolutionair. "Een geïnstalleerde badkamer met alle comfort, dat was nieuw toen", zei een andere bewoonster. "Of een keuken met een resem kastjes. Het was hier heel modern om te wonen."
De video heeft ook een glansrol voor gewezen burgemeester Bob Cools, die Renaat Braem goed gekend heeft. "Braem zei altijd: ik ga de mensen bevrijden. Ik vroeg hem dan: 'Waar zouden de mensen op het Kiel dan van bevrijd moet worden, Renaat?' Hij antwoordde: 'Van die parochiale architectuur'".
Cools legt ook uit waarom Braem de blokken op poten heeft gezet: omdat de grond van niemand is. Het genot van het groen en de tuin, mochten niet enkel van de huurders op het gelijkvloers zijn. Dus IS er helemaal geen gelijkvloers.

Fantastisch idee. De ruimte onder en naast de blokken moest één grote ontmoetingsplek worden. Alleen: dat is ze nooit geworden. Het is doods onder de poten. "Ofwel blijven de bewoners op hun appartement. Ofwel gaan ze ergens anders naartoe.", klinkt het in de video. "Maar hier is er weinig contact met elkaar. Behalve als je elkaar eens tegenkomt in de lift."

Als ik even mag dromen dan staan er volgend jaar van die barbecue-plekken rond de Braem-blokken (zoals je op campings soms ziet).
Het ruikt er naar beuling en merguez-worstjes.
En onder de poten ontstaat één groot geïmproviseerd terras dat zich van blok naar blok slingert.
In ruil voor een paar blokjes trappistenkaas, krijg je een vol glas muntthee.
En wie de pastis van Frans nog eens volschenkt krijgt er een petanque-initiatie bovenop.
Zelfs beenhouwerij Hoskens springt mee op de hype.
Zodat op heel het Kiel volgende zomer de kreet weerklinkt:
"Smijt er nog maar een Braemburger op"

(het is mooi weer vandaag: een mens mag dromen)

Blauw in Barcelona

Wat … een … stad.

Wat me opviel in Barcelona -behalve de lekkere tapas en goedkope cava- was de aanwezigheid van politie op bijna elk plein. Niet met veel machtsvertoon. Maar wel in uniform. Wij logeerden bijvoorbeeld vlakbij het kunstencentrum Macba. Het plein voor het Macba is de pleisterplaats voor alles wat skate in Barcelona. De politie-agenten (een duo) lieten hen rustig doen, en er kon zelfs een joint gerookt worden. Maar wanneer iemand de sfeer dreigde te verzieken, grepen ze meteen in. En ook 's avonds bleef je heel geregeld politie zien.
Opgelet: ik ben absoluut geen voorstander van een politiestaat.
Maar dat is Barcelona ook niet. Geloof me: er wordt nog uitgebreid gefeest.
Maar ik heb op vier dagen Barcelona meer "blauw op straat" gezien dan in een maand op het Kiel.
En dan weet je dat hier de balans misschien toch in de verkeerde richting is doorgeslagen.

Waarschijnlijk hebben we in Antwerpen zelfs niet minder agenten per inwoner dan in Barcelona.
Alleen: daar worden ze -naar mijn gevoel- beter ingezet.
Agenten die wachten op een opdracht, rijden niet doelloos rondjes. Ze hebben hun vaste plek op een plein of een drukke straat. Logisch. Want de kans dat ze daar moeten ingrijpen is groter. En bovendien weet je als burger ook perfect waar je een agent kan vinden als je er één nodig hebt.

Maar toegegeven: in Barcelona is dat ook nog een pak belangrijker dan op het Kiel.
Of waarom bestaat er anders een hele website met alle trucs van bedelaars en pickpockets in Barca?

Waarom ik van het cultuurcafé hou

Gisterenavond voor het eerst naar een optreden geweest in het cultuurcafé De Rits.
Ik wou dat ik meer tijd had om uit te leggen waarom het gebouw best zo snel mogelijk gesloopt kan worden (er wordt aan gewerkt naar het schijnt).
Waarom de band die op het podium stond -The Women- de architectuur deed vergeten.
Of waarom de man aan het tafeltje naast me weggelopen leek uit de VijfTV-reeks De Afvallers.
Maar ik vertrek morgen naar Barcelona, moet nog inpakken en sta -tussen het tikken van dit stukje in- risotto te maken.
Laat ik het dus bij deze mededeling houden die u de komende weken ongetwijfeld óók naar het cultuurcafé zal lokken: pintjes kosten er 85 cent!
(en als het -overigens sympathieke- meisje achter de bar zich misrekent vaak zelfs maar 75 cent)

Groetjes uit Marseille

Er zitten blijkbaar nog steeds twee Beerschot supporters/hooligans (afhankelijk van de bron) vast in een cel in Marseille. De ene wordt beschuldigd van het leiden van een bende, de andere van weerspannigheid bij de arrestatie. Volgens een artikel in Gazet van Antwerpen komt er nu zaterdag een benefiet voor het duo in café Stadion. En opmerkelijk: daarop zouden ook een 80-tal Antwerp-fans aanwezig zijn. Opletten dat er na dat benefiet niet nóg meer lads in de cel belanden.
Het Laatste Nieuws schrijft dan weer dat op Antwerp massaal postkaartjes uit Marseille arriveren. Met lieve groetjes van de Beerschot-supporters.

Silvertop en het hoeksalon

`

Veel aandacht in de kranten vandaag voor de renovatie van de Silvertop-torens op het Kiel.
Old-skool sociale huisvesting uit de jaren '50.
Vorige ministers wilden de blokken platgooien, maar nu betaalt de Vlaamse regering 42 miljoen om de 608 appartementen in de drie torens te renoveren tot 507 ruimere appartementen.
Meteen het grootste renovatie-project ooit in de sociale woningbouw.
De ruwbouw van de eerste toren is bijna klaar, en dus nodigde minister Keulen de pers uit om een kijkje te komen nemen.
Gazet van Antwerpen wijdt er zelfs haar edito aan. Lex Molenaar noemt de renovatie "Het verhaal van het lelijke eendje". En stelt dat de blokken na de renovatie "een aanzienlijk betere plaats om te wonen" zullen zijn.

Toch heb ik het gevoel dat de geest uit het gebouw is gehaald.
Vergelijk dit beeld van hoe het was een keer met dit beeld van hoe het moet worden.
Zo klinisch.
Ik herinner me ook nog een interview dat ooit in Het Laatste Nieuws verscheen met Juul De Roover, de architect van de Silvertop-blokken. Toen zei hij het te verkiezen dat men zijn creatie deed ontploffen, dan dat men ze renoveerde.

De Roover huldigde in zijn werk een "less is more"-filosofie. Maar desondanks zijn de appartementen die hij maakte, groot genoeg om in te leven. Tenminste als de bewoners ook zouden kiezen voor moderne functionele meubelen. Waar De Roover niet aan had gedacht, was dat de bewoners zware kasten zouden meezeulen. Of een eikenhouten tafel met acht stoelen zouden neerpoten in een appartement dat voor twee bedoeld was.
De renovatie maakt de appartementen nu bijna 50% groter.
Of dus: de hoeksalons met bloemenprint en plek voor 8 mensen hebben gewonnen.
Toch even opletten of architect Jules De Roover al niet klaarzit met zijn springstof.

Excuses aanvaard

Ik moet mij excuseren.
Gisteren spotte ik nog met de opslag van tennisclub Olympia Beerschot.
Maar als die even snel is als hun reply op e-mails, dan zat ik er volledig naast.
Nauwelijks twee uur nadat ik hun deze mail had gestuurd, kwam er al antwoord:


From: "Andres"   
To: "Het Kiel"
Subject: Re: Tennisclub Beerschot: verboden toegang voor buren?
Date: Thu, 29 Sep 2005 17:46:51 +0200

Geachte,
Bij deze wens ik me, na het lezen van uw schrijven, te verontschuldigen in
naam van onze Club. Wij zijn inderdaad een instelling met een enorme openheid en staan
volledig open voor iedereen. Ik denk wel dat ook u zal begrijpen dat niet iedereen even mondig is, en terwijl deze mensen het waarschijnlijk wel goed bedoelen, het niet altijd
even positief in woorden wordt omgezet. Maar om even op de realiteit te wijzen, willlen we ook wel enkele feiten benadrukken.
Het komt wel meer dan eens voor dat bepaalde individuen zich binnen onze
infrastructuur ophouden, met een minder goede gedachtengang. Onze leden gaan dan ook meer dan eens geplaagd onder het feit dat er al eens spulletjes van hen verdwijnen, (oa. tennisballen, sporttassen, portefueilles, handtassen, kleding, enz.). Er is ook al meerdere malen in onze chalet ingebroken met enorme verliezen tot gevolg. Onze leden pikken het niet meer en om die reden zijn er een aantal mensen aangesteld om onze infrastructuur zo veilig en gezellig mogelijk te houden voor iedereen.
Maar zoals ik al eerder zei, heeft ieder zijn manier om deze problematiek aan te pakken, en de één is al wat mondiger dan de andere. Nochmaals wensen wij u onze verontschuldigingen aan te bieden voor dit voorval.
Mocht u vragen of een bepaalde interesse in onze Club hebben, bent u altijd
van harte welkom in onze chalet. Bezoekers van onze sportaccomodatie melden zich altijd eerst in onze chalet aan opdat wij dan een overzicht zouden hebben van wie er zich op onze infrastructuur bevindt en zodat wij deze mensen wegwijs zouden kunnen maken binnen onze vereniging.
Wanneer u dit zou wensen zou ik mezelf persoonlijk ter beschikking willen stellen om u binnen onze club wegwijs te maken en al uw vragen van een antwoord te dienen.
Althans wens ik u voor dit schrijven te bedanken en zal er persoonlijk voor zorgen dat uw schrijven ook bij onze voorzitter terecht komt opdat ook hij naar eer en geweten zou kunnen handelen.

Mvg.
Olivares Andres (Webmaster en Toezichter)

Excuses uiteraard volledig aanvaard.
En ik begrijp nu ook wel waarom die vrouw zo reageerde.
Het IS ellendig als je je sportzak geen twee seconden onbewaakt kan achterlaten zonder dat die gestolen wordt.
Alleen spijtig dat ik van de onnozelheden van die andere gasten de dupe moest worden.

Ik stel het erg op prijs dat de webmaster me wil rondleiden in de club.
Maar met mijn sportcapaciteiten wilt je me écht geen balletje zien slaan.
Ik verzeker Olympia Beerschot wél dat ik binnenkort een keer hun voortreffelijke keuken kom uittesten.

Zoals Goedele dat zegt in Recht op antwoord: "Bij deze is de zaak gesloten".

Krantenkoppen (2)

GBA buigt pas na strafschoppen (De Standaard)
GBA stunt niet op penaltystip (De Morgen)
Beerschot dicht bij stunt (Het Laatste Nieuws)
L'OM au forceps (L'equipe)

Ik vind die laatste van de Franse sportkrant de mooiste. Maar toegegeven: ik heb moeten opzoeken wat "forceps" betekent. Het is zo'n tang die ze bij een bevalling gebruiken. Vrij vertaald: L'OM met héél héél véél moeite naar de volgende ronde.

De Morgen meldt op de voorpagina niets over de wedstrijd, maar wel: "Beerschot-aanhangers slaags in Marseille". Wie enkel de kop leest, denkt dat het onze supporters waren die de boel hebben verziekt. Maar het artikel nuanceert gelukkig dat de Beerschot-aanhang de hele dag uitgedaagd was. Het relaas op het forum van GBA klinkt behoorlijk griezelig:
"Nooit in mijn leven als voetbalsupporter zo'n laffe hooligans tegengekomen dan die van marseille … Heel de wedstrijd stenen en andere projectielen (waarschijnlijk met katapulten) in ons vak doen belanden, met als gevolg, verschillende, onschuldige gekwetsten met hoofwonden. je wist op een bepaald ogenblik niet meer waar kruipen, want van de achterkant kwamen flessen en andere projectielen. samen met mijn zoon, dekking gezocht onder onze rugzak. niets werd ontzien, kinderen, oudere mensen. staan ze stom dat onze aanhang hierop reageert. … nooit zo lang in een stadion geweest voor een match van de ratten. van 18.30 tot 1u 's morgens ! omdat wij dan nog niet veilig konden vertrekken, onder een zware politiebegeleiding naar de luchthaven gebracht."
Dan was het in mijn living gisterenavond een veel gezelliger feestje.

Update: Ook de officiële website van de club meldt nu dat de rellen de schuld waren van de OM-aanhang en de slechte ordehandhaving. Het artikel vermeldt ook dat Olympique Marseille burgemeester Janssens letterlijk een hele tijd in de kou liet staan vooraleeer hij het stadion binnen mocht.

verboden voor buren

Beste verantwoordelijken van tennisclub Olympia Beerschot,
(cc schepen Chantal Pauwels)

ik ben een buur van jullie.
Als ik op het dak van mijn huis kruip, kan ik jullie 16 gravelvelden zien liggen.
Ik woon hier nog maar enkele maanden en dacht vandaag dat ik via jullie terrein sneller naar mijn straat kon wandelen.
Zeker omdat ik nergens een bordje "privé-terrein" opmerkte, en jullie website benadrukt: "Ben je bezoeker, competitiespeler of recreant. Bij ons is het voor iedereen even plezant"
(als jullie opslag even creatief is als jullie verzen, doet dat het ergste verhopen)

Ik was al halverwege jullie terreinen toen ik plots de stem van julle cafetaria-uitbaatster hoorde weergalmen.
"Ey!!! Wa doede gij doar!?!"
Ik kende ook de cafetaria van jullie website.
Ze wordt er aangeprezen als "Iedereen kan terecht in de taverne Ace Place, voor een hapje en drank. Het restaurant geniet bovendien van een voortreffelijke reputatie. Een echte aanrader voor de liefhebbers van de verfijnde keuken".
Ik ontdekte weinig verfijning in de stem van de uitbaatster, maar riep terug dat ik een doorgang zocht.
Om slechts als antwoord te krijgen: "Gij moette gij ier ielemaol nie zijn. Da dis ier privé-terrein!!! Oe? Ge hét geen bordje gezien. Dan moette u ogen is open trekken ze ne".
Waarop ze me -met haar twee armen in haar zij- bleef aanstaren tot ik jullie poort uit was.

Wilt u mij bij haar excuseren dat ik haar bij het afscheid een boertig wijf heb genoemd.
Dat pastte niet bij de voortreffelijke reputatie van jullie etablissement.
Ik had beleefd moeten blijven en jullie -zoals ik nu doe- moeten laten weten dat ik als kersverse Kielenaar teleurgesteld ben in jullie onthaal.
Ik dacht dat de sportclubs in deze stad naar een grotere openheid streefden.
En zeker naar buurtbewoners.
Maar dat is bij jullie blijkbaar niet het geval.
Ik was vandaag op zoek naar een doorsteek naar mijn straat.
Maar ik had evengoed als buur nieuwsgierig naar jullie terreinen kunnen komen kijken.
Doe ik daarmee iets mis?

Ik begrijp dat jullie graag een oogje in het zeil willen houden.
Maar als jullie cafetaria-uitbaatster graag wilde weten wat ik op de terreinen deed, had ze ook naar me toe kunnen komen, in plaats van op 150 meter afstand naar me te brullen.
Misschien was het dan een leuke babbel geworden.
Misschien had ze me zelfs kunnen overhalen om een abonnement te kopen of eens een proefles te nemen.
Wat kost zo'n les bij jullie eigenlijk?
Of heb ik toch écht terecht de indruk gekregen dat jullie een gesloten clubje zijn, dat vijandig staat tegen nieuwkomers?

PS: deze brief is zowel naar de verantwoordelijken van de tennisclub gestuurd, als in CC naar het kabinet van de Antwerpse sportschepen Chantal Pauwels. De volledige tekst verschijnt ook op de weblog "Het Kiel" (http://hetkiel.blogspot.com). Mocht ik van de tennisclub of het kabinet een antwoord krijgen, zal ik die op de weblog plaatsen.
Als u snel even door mijn weblog heen leest, zal u merken dat ik al erg verknocht ben aan mijn nieuwe wijk. Misschien net daarom dat ik over iets als dit zo boos over kan worden.

Groeten,

de Kielse blogger

GBA wegzappen

Dat het je met een nieuwe trainer. In een voorbeschouwing op de UEFA-wedstrijd tegen Olympique Marseille moet GBA-trainer Jos Daerden vandaag in Gazet Van Antwerpen toegeven: "De heenmatch? Euh, toen was ik aan het zappen.."

Let's rock this town

Je krijgt in deze wijk niet echt vaak de kans om je vetkuif recht te zetten en je hawaïshirt aan te trekken.
Maar volgende week donderdag (06/10) ga ik er helemáál voor.
(en hoop van u hetzelfde)

The Women live in Cultuurcafé Nova.
De groep waar Rock Rally-winnars The Van Jets eigenlijk maar een nevenprojectje van zijn.

Inkom en danspasjes zijn vanaf 20.30 gratis. Alleen de pintjes moet u zelf nog betalen.
En als je de collega's van Gent Blogt mag geloven is de band za-a-lig.

Marc Brys en zijn boerka

Drukke nieuwsdag op het Kiel.
En helaas allemaal negatief.

Het begon eigenlijk al gisterenavond.
Met het 3-0 verlies van Germinal-Beerschot op Cercle Brugge.
Daarmee bungelen we nu écht helemaal aan de staart van het klassement.

In de loop van de namiddag kwam het onvermijdelijke nieuws dat de club trainer Marc Brys ontslaagt. "Met spijt in het hart", volgens voorzitter Jos Verhaegen. Jos Daerden volgt hem op.
Nieuws dat ook bij onze Europese tegenstanders van Olympique Marseille niet onopgemerkt voorbijgaat.

En dan was er nog het nieuws (zowel in Gazet van Antwerpen als Het Laatste Nieuws) dat op het Kiel voor het eerst een vrouw een boerkaboete krijgt. Ze zou al drie keer volledig gesluierd zijn tegengehouden door de politie.
Nu vind ik ook dat boerka's vreselijke dingen zijn. En ik zou er van gruwelen als dat kledingstuk een normale verschijning wordt in ons straatbeeld. Het verbod heb ik zelfs in een discussie op café luidruchtig verdedigd. Maar nu er een boete is, vind ik het vooral een triestige zaak. Zo'n beetje zoals je je ook slecht voelt als je je kind hebt moeten straffen.

En wat voor beeld krijgen mensen die NIET op het Kiel wonen vandaag van deze wijk.
Dat we niet kunnen voetballen.
En dat het hier op Afghanistan lijkt.
Terwijl we volgende week Olympique uit die Uefa-beker knikkeren en ik hier nog nooit een sluier -laat staan een boerka- heb gezien.

Morgen beter nieuws!

den Dolf

Conversatie opgevangen vanmorgen in de lange, lange rij bij de bakker.
Tussen oudere man en oudere vrouw.
"Ze zouwen den Dolf is moeten terughalen. Tzou rap gedoan zen. Allemaal de vlieger op."
"Het gaat zoe snel bergaf madam. Die gasten die nu nog up school zitten. Ik em daor compassie mee. Waarvoor zitten die nog te studeren? Alles komt binnenkort toch allemaal van China. Alleen verkopen. Da goan wij nog meugen doen."

Gelukkig smaakten de koffiekoeken achteraf niét zo zuur.
(ik kreeg er zelfs een gratis boule de berlin bij omwille van een actie van Virgin)
Misschien hadden we over die oude man gewoon ook wat poedersuiker moeten strooien.
Vooral omdat de aanleiding voor het gekanker zo onnozel was:
aan de overkant van de bakker stonden de politie en Depannage 2000 klaar om de auto van een Marokkaan weg te slepen. Die had zich voor een garagepoort geparkeerd.
Dat mag niet.
Volledig akkoord.
Maar of we daarom nu om de terugkeer van den Dolf moeten roepen?

Krantenkoppen

Van zuur:
Belabberde partij levert Beerschot verhoopte resultaat (De Tijd)
Geen plezier op het Kiel (De Standaard)
Bang Beerschot bereikt doel (Het Nieuwsblad)

Tot iets positiever:
GBA leeft op hoop (Het Laatste Nieuws)
Terugwedstrijd is gered (Gazet van Antwerpen)
Germinal Beerschot houdt Marseille in bedwang (De Morgen)

voetbal kijken =

Pintje gedronken.
Hamburger gegeten.
Met vrienden gebabbeld.
Een politicus ontmoet. En nog één.
Te veel pintjes gedronken.
Oh ja: en dan was er nog voetbal.
Was die 0-0 een ticket van 30 euro waard?
No way.
Maar het totaalpakket: absoluut.

Ps: in de namiddag liepen er meer OM-supporters rond op het Kiel dan Beerschot-supporters. De Fransen hadden zich allemaal verschanst in de piepkleine bruine kroeg op het einde van mijn straat. Voor zover ik heb kunnen zien zonder heibel.

D-day

Als om 7 uur 's ochtends de lichten van het stadion al branden.
Als de bierstandjes nog voor het middaguur worden klaargezet.
En je al drie politiewagens ziet voorbijrijden terwijl je naar de bakker stapt.
…
Dan weet je dat er vandaag iets belangrijk te gebeuren staat.
En natuurlijk heb ik als nieuwe buur mijn ticket al klaar liggen voor het feestje.

Nog 3 dagen, 22 uren, 14 minuten, en 22 seconden ...

Sorry nog 3 dagen, 22 uren, 14 minuten, en 12 seconden ...
Ik bedoel nog 3 dagen, 22 uren, 13 minuten, en 59 seconden ...

Of kijk dan zelf hé hoe lang we nog moeten wachten voor Europees voetbal op het Kiel.

Mister pintje ontvoerd op Kiel

Mister pintjes noemen mijn vrienden ze. Je weet wel: de Jupilerblikjes met een gezichtje en toeter die elke voetbaluitzending opvrolijken.
Jupiler heeft ook opblaasbare versies van die dingen blijkbaar.
Twee van dat type mister pintjes zijn na de interland tegen San Marino woensdagavond op het Kiel ontvoerd.
De dingen stonden buiten aan de deur van het Vipsfeestje schrijft Gazet van Antwerpen dit weekend in haar krant (en niet op de website helaas).

Maar belangrijker: Jupiler belooft een gratis voorraad pils (hoe groot meldt GVA niet) voor wie meer weet.
Tipgevers kunnen terecht bij eventverantwoordelijke Jean-Yves Laurier: 016-24.76.05.

Goaltjeskermis

Ik zit in de tuin op de laptop te werken, dus ik kan het perfect horen:
het is goaltjeskermis in het stadion van gba.
Voor het eerst sinds 14 jaar spelen de rode duivels nog eens op het Kiel.
Wat daarnet opviel toen ik langs het stadion liep: het zijn bijna allemaal kindjes die nog in tricolore uitgedost naar de wedstrijd komen.
Alsof in de rode duivels geloven, bijna hetzelfde is als in Sinterklaas.
Want na dit moet je al een onontwikkeld brein hebben om nog in die nationale ploeg te geloven.

Drugs

Gazet van Antwerpen schrijft dat er maandag weer een actie tegen drugdealers op het Kiel (en in Antwerpen en in Wilrijk) was.
Met een heel schamele buit blijkbaar: "Zes onverzekerde voertuigen, twee verboden wapens en 18 gram onversneden cocaïne werden in beslag genomen."
Wat nog maar eens aantoont dat wat Bart -torture me- Debie beweert flink overdreven en aangedikt is.

Nachtwinkels Kiel met sluiting bedreigd

Bericht aan alle nachtwinkels op het Kiel:
verwacht u aan dalende omzetten, want ik ben GESTOPT.
Deze pakjes zal u dus niet meer aan mij kwijt geraken.

Bericht aan alle andere Kielenaren: als u een vreemd individu door de straten of dit fantastische park ziet joggen. Dat ben ik, en het heeft met de uitleg hierboven te maken.

Axl Peleman leest

We moeten daar niet flauw over doen: een echt bruisend cultuurleven heeft het Kiel niet.
Cultuurcafé De Rits probeert daar iets aan te verhelpen. Ze waren zo vriendelijk om me hun programma voor september te mailen. Het opvallendste daarin: Axl Peleman kan lezen.
En hij komt daar zelfs over vertellen. Bassist Peleman komt voor één keer niet over zijn favoriete platen, maar over zijn favoriete boeken vertellen. Ik gok Jack Kerouac en zijn maatje Rick de Leeuw uit De Laatste Show.
Ik was van plan om te gaan kijken. Tot ik de datum en het uur zag. Donderdag 15 september om 20.30 uur. Da's nu net het moment dat er op het Kiel nog héél andere cultuur te proeven valt.
Maar wees gerust: ik kom op een ander moment nog naar het cultuurcafé. Als Beerschot tenminste niet het hele jaar Europees blijft voetballen (kuch, kuch).

GBA: "Geen goed schoolrapport, geen voetbal"

Voetbalclub Germinal-Beerschot gaat haar jeugdspelers voortaan ook op school in de gaten houden. De club wil rechtstreeks contact houden met de scholen van haar 96 jeugdspelers. "We gaan de rapporten van onze spelers opvolgen", zegt opleidingshoofd Mariman in Gazet Van Antwerpen. "Zelf bijles geven kunnen we niet. Maar we gaan wel de rapporten van onze spelers opvolgen. Zo kunnen er consequenties voor de wedstrijden volgen voor wie zijn studies verwaarloost."

Mooie bedoelingen zonder twijfel.
Maar ik herinner me uit mijn tijd bij de preminiemen, miniemen, kadetten en scholieren dat het voetbal dé ideale uitlaatklep was voor wie het op school veel minder goed deed.
Wie op de schoolbanken buisde, kon tenminste op woensdagmiddag en in het weekend nog dromen van een carrière als topspits.
En het feit dat ik het op school wel goed deed, maakte ook dat ik het nooit verder heb geschopt dan rechtsback.
Het doet me teveel aan die voetbalschool van Ajax denken. Waar de stress om te presteren -op het gras en in de klas- zo hoog is, dat de meeste kids het er maar even uithouden.
In de woorden van de betreurde Raymond Goethals: "Nie zievere, spiele!".

Wijkkrant

Ik ben gevraagd om een stukje te schrijven voor de Kielse Klanken Krant (opgelet: link opent pdf-file). Zeg maar de tweemaandelijkse wijkkrant van Het Kiel.
En ik voel me echt vereerd.
Niet enkel omdat de krant leuk gemaakt is, maar ook omdat ik het heerlijk vind om als kersverse bewoner meteen de kans te krijgen om een stem te laten horen over deze wijk.
(wat ik natuurlijk ook al doe op deze weblog, maar het zal toch leuk zijn om "op papier" bij iedereen in de bus te vallen)

Ander nieuws: één van de grote helden van deze wijk (of toch van zijn voetbalclub) is vandaag 50 jaar geworden.
Hip hip hiep!!! voor Juan Lozano.

"Un petit stade sympa"

Wij maar trots zijn op ons fantastische Olympisch Stadion (waarvan ik lichtpalen vanuit mijn tuin zie staan). Pape Diouf, voorzitter van onze toekomstige UEFA-tegenstander Olympique Marseille (OM) ziet het zo:
"Nous allons jouer dans un petit stade, c'est le propre de la coupe d'Europe que d'offrir ce type de rencontre. C'est plûtot sympathique"
Als je natuurlijk een tempel gewoon bent waarin plek is voor meer dan 60.000 supporters heb je ook wel recht van spreken.
Alleen al op hun tribune "Jean Bouin" kan evenveel volk plaatsnemen als in het hele stadion van Germinal-Beerschot.

Nu kan ik met "Un petit stade sympa" nog wel leven.
Alleen spijtig dat de rechtse reputatie van Beerschot ook al tot in Frankrijk is doorgedrongen.
Zo klinkt het op hun forum:
"Faut avertir les joueurs que c'est une equipe de fachos!!! comme ca oruma,niang et la black connection de marseille vont etre encore plus motivé pour defoncé ses extremistes à la maniere du match contre la Lazio!"
Hoewel onze ratten hun best doen op het forum om in hun beste Frans de supporters van OM gerust te stellen:
"L'ambiance est bonne à l'OM mais elle est aussi très bonne à Anvers!  Ce que vous dites à propos du racisme est vraiment correct.  Le Beerschot a hélas la réputation d'être une équipe de l'extrême droite.  ... Quand-même j'ai l'impression que le racisme au Beerschot disparait pour faire place à un climat plus apolitique.
L'ambiance et les chants sur-soi ne sont pas politiques.  Heureusement! En tout cas on vous acceuillera bien le 15 septembre au KIEL !!! Bien à vous".

En daarnet op ATV noemde burgemeester Patrick Janssens een overwinning op OM nog "absoluut niet ondenkbaar".
Maar wat me meer zorgen baart zijn de uitspraken van Jurgen Cavens (nu Beerschot, maar in het seizoen 2001/02 bij OM):
"We moeten als een hecht blok spelen. Met wat geluk kunnen we thuis dan de nul houden. En wie weet: misschien slagen we er ook in om in Marseille de nul op het bord te houden"
Voor de goede verstaander: wervelend voetbal moeten we niet meteen verwachten.

Nu we toch over voetbal aan het doorbomen zijn: nog even herinneren aan DE rel van vandaag en gisteren in Antwerpen.
Burgemeester Janssens -bekend als GBA-supporter- heeft een (hier boegeroep inlassen) truitje van aartsrivaal Antwerp FC aangetrokken. Hij deed dat ter gelegenheid van het 125-jarige bestaan van -die andere- Antwerpse club (klik hier voor foto).
Dat zorgt zowel op het forum van GBA ("Je ziet wel dat hij zich doodschaamt , nog roder van schaamte dan het trui'tje zelf"), als op dat van RAFC ("Hij kijkt wel een beetje groen hè. Die staat ni in die schone rode kleur, dat em maar in da vettig mauve stikt") voor verontwaardigde reacties.
Op de regiopagina's van Het Laatste Nieuws reageert Janssens vandaag schattig op de commotie: "Ach die reacties? Je had mijn zonen eens moeten horen toen ik met dat T-shirt thuis kwam. DIE waren pas boos"